نه د ساه مرض وو۔ زۀ ډير پريشانه ووم۔ ډير ځل خو به راته سخت تکليف وو۔ هر وخت به راسره هم دا فِکر وو چې زما به ارام څنګه نصيب کيږي۔ اخر يو ځل د دعوتِ اِسلامي والا عاشقانِ رسول سره د قافلې مسافر جوړ شوم۔ د مدني قافلې پۀ برکت زما ښۀ ډير عِلمِ دِين زده کول نصيب شو، د دې سره سره دا برکت هم نصيب شو چې اَلْحَمْدُ لِلّٰہ! 19 کاله زوړ مرض مې ټيک شو۔ ^([1])

گرچِہ بیماریاں، ہوں کہیں پتھریاں                                      پاؤ گے صحّتیں، قافِلے میں چلو!

دُور ہوں گے اَلَم ہوگا ربّ کا کرم                                               غم کے مارے سُنیں،   قافلے میں   چلو!

ماں جو بیمار ہو، یا وہ ناچار ہو                                                                         رنج و غم مَتْ کریں ، قافِلے میں   چلو!^([2])

بهترين ژوند

سُبْحٰنَ اللہ! خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! دا د دِين د خدمت برکتونه دي۔ د قرآنِ کريم مشهور مفسر، حکيم الاُمّت مفتي احمد يار خان نعيمي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه ليکلي دي: ژوند د هر چا تيريږي خو بهترين ژوند هغه دے کوم چې د الله پاک د پاره وقف کړے شي۔^([3])

کاش چې مونږ خپل ځان د دِين مستقل خادمان جوړ کړو۔ اِنْ شَآءَ اللہُ الْکَرِیم! د دې پۀ برکت به مو دُنيا هم ښه شي او پۀ اخرت کښې به مو هم بيړۍ پار شي۔

اَصحابِ صفه او د دِين خدمت

خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! مونږ چې د خپلو بزرګانو ژوند ته وګورو نو معلوميږي چې هغوئي خپل ژوند د دِين د خِدمت د پاره وقف کړے وو۔ د ټولو نه وړومبے خو اَصحابِ صُفه ته وګورئ! هٰغه اَوَّلين صحابۀ کرام رَضِىَ اللهُ عَـنْهُم کوم چې پۀ مسجدِ نبوي شريف کښې