Book Name:Waseely Ki Barkatain
پۀ حديثِ پاک کښې دي: اِنَّمَا الْاَعْمَالُ بِالنِّیَّات د اعمالو دار و مدار پۀ نيتونو دے۔ ([1])
اے د خوږ نبي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم عاشقانو! پۀ ښو ښو نيتونو د عمل ثواب زياتيږي۔ راځئ چې د بيان اوريدو نه مخكښې څۀ ښۀ ښۀ نِيَّتونه وكړئ: مَثَلاً * د الله پاک د رضا د پاره به ټول بيان اورم * پۀ اَدب به کښينم * ښۀ پۀ توجُّه به بيان اورم * څۀ چې واورم، د هغې به د يادولو، پخپله پرې د عمل کولو او نورو ته د رَسولو کوشش کووم۔
صَلُّو ْا عَلَي الْحَبيب! صَلَّي الله عَلٰي مُحَمَّد
د پاک نوم پۀ وسيله يـې فتح نصيب شوه
د هجرت نه مخکښې واقعه ده، دا هٰغه وخت وو کله چې به خوږ آقا و مولا، مکي مَدَني مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د عربو مختلفو قبيلو له د اِسلام دعوت ورکولو۔
د معجمِ کبير پۀ روايت کښې دي: پۀ دغه ورځو کښې د قبيله بَنُو ذُهل خلق مکے مکرمې ته راغلل۔ رسولِ اکرم، نورِ مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم خپل يارِ غار د مسلمانانو د وړومبي خليفه عاشقِ اکبر حضرت ابو بکر صِدِّيق رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ ته وفرمائيل: ابو بَکر۔۔۔!! لاړ شه او دوئي ته د اِسلام دعوت ورکړه۔۔۔!! حضرت ابو بکر صِدِّيق رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ تشريف يوړلو، د هغوئي د سردار سره ميلاؤ شو او د اِسلام دعوت يـې ورکړو۔
اوس هغه کوم چې سردار وو، اوئې وئيل: نن سبا زمونږ د فلانکۍ قبيلې سره جنګ شروع دے۔ چې د دې نه وزګار شو نو بيا به ستاسو د دعوت پۀ باره کښې سوچ کوو۔ حضرت صِدِّيقِ اکبر رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ هغه نور پوهه کړو، اخر هغه هم دغه ووئيل چې جنګ ختم شي، بيا به مکے مکرمې ته درځو، بيا به د اِسلام پۀ دعوت باندې پۀ سنجيدګۍ سره غور