Book Name:Aaqa Ki Shan Khatm e Nabuwwat
اچولو، د نبوت د دروغو دعوې کولو جرأت کړے دے، پۀ هر دور کښې مسلمانانو هغوئي ته د خپل ايمان پۀ طاقت د ورځې د اسمان ستوري ښودلي دي۔ د مسلمانانو د وړومبي خليفه حضرت ابو بکر صِدِّيق رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ د دورِ خلافت خبره ده، د يمن يو بد بخته وو، کوم ته چې اَسود عنسي وئيلے کيدو، دغه بد بخته د نبوت د دروغو دعویٰ کړې وه او د خپل دروغژن نبوت تبليغ به يـې کولو، تر څۀ وخته پورې پۀ يمن کښې د دۀ فتنه خوريدله، دۀ به پۀ خلقو باندې ظلمونه کول او هغوئي به يـې مجبوره کول او خپله کلمه به يـې پرې وئيله۔
حضرت ابو مسلم خولاني رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه کوم ته چې د دې اُمت حکيم (يعنې ډير عقلمند او هوښيار کس) وئيلے شوے دے، ([1]) هغوئي تابعي دے، هغوئي هم پۀ يمن کښې اوسيدل۔ يوه ورځ اَسود عنسي هغوئي پۀ زوره د ځان خوا ته وبللو او پوښتنه يـې ترينه وکړه: آيا تۀ ګواهي ورکوې چې مُحَمَّد (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم) د الله رسول دے؟ اوئې فرمائيل: آؤ، بالکل۔ (حضرت مُحَمَّد صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د الله پاک رښتونے نبي دے، زما آقا دے، زۀ پۀ هغوئي باندې ايمان لرم۔) اَسود بيا پوښتنه وکړه: آيا تۀ ګواهي ورکوې چې زۀ د الله رسول يم؟ هغوئي (ډير پۀ سادګۍ سره) وفرمائيل: ما نۀ دي اوريدلي چې تۀ څۀ وائې۔ پۀ دې اوريدو اَسود عنسي له سخته غصه ورغله، هغه فوراً حکم جاري کړو چې يو لوئي او خطرناک وور بَل کړئ۔ د هغه مرستيالو فوراً وور بَل کړو۔ بيا يـې حکم وکړو: ابو مسلم دې پۀ دې بَل کړے شوي وور کښې واچولے شي۔ نو هغوئي هٰغه بَل کړے شوي خطرناک وور ته واچولے شو۔
خو واه! سُبْحٰنَ اللہ! لکه څنګه چې الله پاک د حضرت اِبراهيم عَلَیْهِ السَّلَام د پاره وور يخ او د سلامتۍ والا جوړ کړے وو، هم داسې د ابو مسلم خولاني رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د پاره هم وور د سلامتۍ والا جوړ کړے شو، د الله پاک پۀ فضل هغوئي د وور نه صحيح سلامت بهر تشريف راوړو۔ دا حيرانيدونکے منظر چې يـې وليدو نو د اَسود عنسي سره د خپل