دا آيت مبارک مونږ مخکښې هم څو ځل اوريدلے دے، زۀ چې کوم طرف ته ستاسو پام راګرځول غواړم نو هغه د دې آيت مبارک اخري حصه ده، فرمائي:

وَ  اِنْ  كَانُوْا  مِنْ  قَبْلُ  لَفِیْ  ضَلٰلٍ  مُّبِیْنٍ(۱۶۴)     (پارہ:4، سورۀ آلِ عمران:164)

ترجمهٴ کنزُ العِرفان: اګر چې دا خلق د دې نه مخکښې يقيناً پۀ ښکاره ګمراهۍ کښې پراتۀ وو۔

يعنې د رسولِ اکرم، نورِ مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د تشريف راوړلو نه مخکښې ټوله دُنيا خاص طور د عربو خلق * پۀ عقيدو * پۀ اعمالو * پۀ اخلاقو او پۀ کردار وغيره کښې پۀ هر قِسمه ګمراهو کښې اخته وو۔

اَللہُ اَکْبَر! هٰغه قوم کوم چې پۀ هر قِسمه وروستو پاتې وو، پۀ دُنيا کښې هر طرف ته تيارې وې * شِرک عام وو * د توحيد د ټولو نه لوئي مرکز يعنې کعبه شريفه هم د شِرګ پۀ ګند لړلے شوې وه * ژوندي انسانان به حلاليدل  او کاڼو ته به يـې نذرانه کول * ځناور هم د خپل اولاد حفاظت کوي خو د هٰغه دور انسان دومره پۀ زړۀ سخت وو چې هُم خپلې لوڼه به يـې ژوندۍ ښخولې * د مئيندو، خوئيندو، لوڼو د عزتونو سره به لوبې کيدلې * پلار به چې وفات شو نو ځامونو به خپله مور هم د ميراث مال ګڼلو، مئيندې به د وينزو پۀ پشان  خرڅولے کيدلې يا به ترينه هم خپلې ښځې جوړولے کيدلې * بدکاري عامه وه * د شرابو، جوارۍ، غلا غُلطۍ، لوټ مار کثرت وو * پۀ وړو وړو خبرو باندې به داسې جنګونه شروع کيدل چې تر ډيرو کلونو پورې به جاري وو * پۀ معمولي شان خبره باندې به پۀ سوؤنو بلکې پۀ زرګونو خلق وژلے کيدل * پۀ بعضې معاشرو کښې دا رَسم هم وو چې بادشاه به مړ شو نو د هغه مړے به يـې پۀ لوئي غار کښې کيښودو، ورسره به يـې خوندور خوراکونه  کيښودل او ډيرو به ژوندي غلامان او وينزې هم پۀ غار کښې پريښودې او د غار دروازې به يـې ورپسې بندې کړې۔

تاسو اندازه ولګوئ چې د هٰغه ژوندو غلامانو چې به کله ساه ختله  د لوږې او تندې د