وَالضُّحٰی  ۽ وَالَّیْل  جي معنيٰ

پيارا اسلامي ڀائرو! الله پاڪ فرمايو: 

وَ الضُّحٰىۙ(۱) وَ الَّیْلِ اِذَا سَجٰىۙ(۲)

ترجموڪنزالعرفان: چڙھندڙ ڏينهن جي وقت جو قسم ۽ رات جو جڏهن اها ڍڪي ڇڏي.

هي ٻه قَسَم آهن: (1): هڪ ضُحيٰ جو قسم ۽ (2): ٻيو لَيل جو قسم. لَيل جي معنيٰ آهي رات، ۽ ضُحيٰ جو مطلب آهي چاشت جو وقت. جڏهن سج اڀري ڪجهه مٿي ٿيندو آهي ۽ ان جي روشني زمين تي پکڙجي ويندي آهي، ان وقت کي ضُحيٰ يعني چاشت جو وقت چيو ويندو آهي. ^([1]) 

نمازِ چاشت جون فضليتون

هن وقت جي وڏي فضيلت آهي، حديث پاڪ ۾ آهي: انسان تي سندس هر جوڙ جي بدلي ۾ صدقو آهي (۽ انساني جسم ۾ ڪُل 360 جوڙ آهن) * هر تسبيح صدقو آهي * هر حمد صدقو آهي * لَااِلٰہَ اِلَّا اللہ چوڻ صدقو آهي  * اللہُ اکبر پڙهڻ صدقو آهي * چڱي ڳالهه جو حڪم ڪرڻ صدقو آهي    * خراب ڳالهه کان منع ڪرڻ صدقو آهي ۽ انهن سڀني جي طرفان چاشت جي نماز جون 2 رڪعتون ڪافي آهن۔^([2]) هڪ حديث شريف ۾ آهي: جنهن چاشت جون 12 رڪعتون پڙهيون، الله پاڪ ان جي لاءِ جنت ۾ سون جو محل تيار ڪندو. ^([3])

وہ تو نہایت سستا سودا بیچ رہے ہیں جنّت کا

ہم مفلس کیا مول چکائیں،  اپنا ہاتھ  ہی  خالی  ہے ^([4])