مطلب دا شو چې څوک د هغۀ سره دوستي کوي، هغه به مسلمان نۀ وي۔ بيا د دې حُکم قطعاً عام کيدل، بِالتَّصرِيح (يعنې د وضاحت سره) ارشاد فرمائي چې پلار، ځوي، ورور، خپلوان ټول يـې ياد کړۀ، يعنې که څوک هر څومره هم تاسو ته نزدې او هر څومره هم طبعي طور ستاسو خوښ وي، که اِيمان وي نو د ګستاخۍ نه پس د هغۀ سره محبت نۀ شې ساتلے، د هغۀ قدر نۀ شې کولے ګنې مسلمان به نۀ پاتې کيږې۔ د الله پاک دومره فرمائيل د مسلمان د پاره بس وو، خو وګورئ چې هغه تاسو د خپل رحمت طرف ته رابلي، د خپلو عظيمو نعمتونو لالچ درکوي چې که د الله او د رسول صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د عظمت پۀ مخکښې تاسو د چا خيال اونۀ ساتو، د چا سره مو تعلق اونۀ ساتو نو ستاسو به کومې کومې فائدې نصيب کيږي:

(1): اللہ پاک به ستاسو پۀ زړونو کښې اِيمان نقش کړي پۀ کوم کښې چې اِنْ شَآءَ اللہُ الْکَرِیم! د ښې خاتمې عظيم زيرے دے چې د الله پاک ليکلے شوي نۀ ورانيږي (2): اللہ پاک به پۀ روحُ القدس سره ستاسو مدد وکړي (3): تاسو به د هميشه والا جنتونو ته بوځي، د کومو لاندې چې نهرونه جاري دي (4): تاسو ته به د خُدائے ډله وئيلے شي، د خُدائے والا به شئ (5): غوښتلے کيدونکي مُرادونه به حاصل کړئ بلکې د اُميد او خيال او ګمان نه پۀ کروړونو درجې زيات (6): د ټولو نه زيات دا چې الله پاک به ستاسو نه راضي وي       (7): دا چې فرمائي: چي تاسو زما نه راضي، زۀ ستاسو نۀ راضي، د بنده د پاره به د دې نه بل لوئي نعمت څۀ وي چې د هغۀ رَبّ د هغۀ نه راضي وي خو ډيره بنده نوازي دا ده چې فرمائي چې الله د هغوئي نه راضي او هغوئي د الله نه راضي۔ ^([1])

سُبْحٰنَ اللہ! خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! معلومه شوه چې د کامِل ايمان پۀ تقاضو کښې يو دا هم ده چې بنده د الله او د رسول د ګستاخانو، د بد مذهبو او د بے دِينو سره محبت