پاڼه يوه ده، د دې طبيعت يو دے، (مټيريل يو دے، بس د خوراک کولو والا ځناور بدليږي نو د دې پاڼې نه تياريدونکي څيزونه هم بدليږي۔ بس چې کوم ذات د يوې پاڼې نه کله مشک، کله پۍ او کله ريښم جوړوي، هغۀ ته خُدائے وئيلے شي)، پۀ دې ښکلي دليل اوريدو هٰغه غير مسلمو فوراً کلمه ووئيله او مسلمانان شول۔ ^([1])

کوئی تو ہے جو نظامِ ہستی چلا رہا ہے، وہی خدا ہے

دکھائی بھی جو نہ دے، نظر بھی جو آرہا ہے، وہی خدا ہے

سفید اُس کا، سیاہ اُس کا، نفس نفس ہے گواہ اُس کا

جو شعلۂ جاں کو جلا رہا ہے، بجھا رہا ہے، وہی خُدا ہے

اِمامِ اعظم رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه او د خُدائے نه اِنکاري

اِمامِ اعظم، اِمامِ ابو حنيفه رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه ډير عقلمند وو، کوم خلق چې د خپلې بے وقوفۍ او د بے عقلۍ پۀ وجه د خُدائے پاک د وجود نه اِنکار کوي، کوم چې وائي چې دُنيا هم پخپله جوړه شوې ده او هُم پخپله روانه ده، اِمامِ اعظم رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د خپلو دليلونو پۀ ذريعه د هغوئي ژوند تنګ کړے وو، ځکه دا خلق کومو ته چې دهريان وئيلے شي، د اِمامِ اعظم رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه  د سر دښمنان جوړ شول، يو ځل اِمامِ اعظم رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه پۀ جومات کښې يواځې وو، دهريانو چې موقع بيا موندله نو تورې يـې راويستې او د هغوئي د شهيد کولو د پاره ور وړاندې شو، اِمامِ اعظم رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه ډير پۀ اِطمينان سره وفرمائيل: زما د يوې پوښتنې جواب راکړئ! بيا چې څۀ کول غواړۍ اوئې کړئ۔ هغوئي ووئيل: وايئ! څۀ پوښتنه ده؟ اوئې فرمائيل: زۀ دا وخت پۀ ډير لوئي سوچ کښې يم، يوه ډيره غټه کشتۍ ده پۀ کومه کښې چي قِسما قِسم تجارتي سامان دے، خو نۀ څوک د هغې څارنه کوونکے شته، نۀ چلولو والا شته ، د دې باوجود هٰغه کشتۍ مسلسل پۀ سمندر کښې سفر کوي، د