کښې راځم۔ بيا به پۀ مونږ باندې څومره کرم کيږي۔

مونږ او زمونږه بے وسوسي

خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! لږه توجه وکړئ، مونږه واقعي ده چې بے وسه يو۔ غور وکړئ! ٭ که زمکه وچوي نو آيا مونږ هغه منع کولے شو؟ نۀ يـې شو منع کولے۔ څوک يـې منع کولے شي؟ الله پاک۔ نو ولې  د الله پاک پناه نۀحاصلوو ٭ د اسمان نه سخت باران را او وريږي، سيلابونه راشي نو مونږ يـې منع کولے شو؟ نۀ يـې شو منع کولے  ٭ زلزلې راشي نو مونږ يـې منع کولے شو؟ نا ٭ پۀ ځنګلونو کښې پۀ زرګونو قِسمه ځناور دي، که دا ځناور ښارونو ته راشي نو آيا مونږ هغه منع کولے شو؟ نۀ يـې شو منع کولے     ٭ ښه ځنګل هم لرې خبره ده، زمونږ پۀ کورونو کښې څومره زهريله ځناور موجود دي، چرمخکۍ عامې دي، پۀ کورونو کښې ازادې ګرځي۔ پۀ يخنۍ کښې پته نۀ لګي چې چرته ورکې شي، پۀ ګرمۍ کښې پته نۀ لګي چې د چر ته نه راپيدا شي۔ دا چرمخکۍ که ټولې راوځي نو آيا مونږ هغه منع کولے شي؟ نۀ يـې شو منع کولے، ژوند به مو ګران شي۔ نورې څومره داسې معاملې دي کومې چې زمونږه هډو پۀ اِختيار کښې نۀ دي۔ د الله پاک پۀ اِختيار کښې خو هر څۀ دي۔ چې مونږه بے وسه يو، الله پاک د ټولو قدرتونو والا دے نو بيا ولې نۀ چې مونږ د خپلې بے وسۍ اِقرار وکړو، دا وه منو چې پناه ميلاؤيږي نو صرف د الله پاک د حُضُور نه به ميلاؤيږي او د الله پاک پناه غوښتونکي جوړ شو۔ اِنْ شَآءَ اللہُ الْکَرِیم! مزې به مو شي۔

د اُستاذ بهترين نصيحت

يو بزرګ وو، هغوئي د خپل شاګرد نه پوښتنه وکړه چې ځويه۔۔۔!! فرض کړه چې تۀ پۀ يو ځائے تيريږې، يو سپے پۀ تا پسې غاپي۔ بيا به تۀ څۀ کوې؟ اوئې وئيل: زۀ به هغه وشړم ۔ استاذ صاحب وفرمائيل: ځويه! داسې خو به تۀ هم هلته پاتې شې ځکه چې تۀ به سپے شړې  او هغه به پۀ تا پسي غاپي۔ که تۀ د سپي د مالِک نه مدد وغواړې نو هغۀ به درنه سپے