Book Name:Shan e Usman e Ghani
میرے مولیٰ مگر تُو تَو غَفَّار ہے کہتی رحمت ہے مجرِم سے لَاتَقْنَطُوْا
اللہ ٗ اللہ ٗ اللہ ٗ اللہ ٗ([1])
د رحمت د اُميد يوه تقاضا
خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! زمونږه پۀ معاشره کښې يوه ډيره عجيبه معامله ده، يو طرف ته خو مايوسي عامه ده، پۀ رزق کښې تنګي راغلې ده، که څۀ پريشاني راشي، غم، تکليفونه راشي نو خلق مايوسه شي، بل خوا د اُميد د غلبې دا حالت دے چې کله چا بے نـمانځه له د نـمونځ دعوت ورکړے شي، د يوې ګناه د پريښودو، د نيک کار کولو دعوت ورکړے شي نو هغۀ جواب ورکوي: مولانا صاحبه! الله پاک ډير مهربانه دے، هغۀ به مونږه اوبخښي۔ دا د بے باکۍ والا جملې دي۔ د داسې خبرو نه مونږ ته بچ کيدل پکار دي۔
ياد ساتئ چې د الله پاک د رحمت نه د اُميد ساتلو هيڅکله هم دا مطلب نۀ دے چې مونږ د هغۀ نافرمانۍ شروع کړو، د فرائضو او واجباتو هم بالکل پرواه نۀ کوو او وايو چې الله پاک رحمان او رحيم دے، که ګناه وکړو نو هم څۀ خبره نۀ ده، الله پاک به مو اوبخښي۔ د الله پاک د رحمت نه د اميد ساتلو هم پۀ اصل کښې تقاضا دا ده چې مونږه پۀ کثرت سره عبادت وکړو، فرائض پوره کړو، واجبات هم پوره کړو، نفلي عبادتونه هم ډير وکړو، بيا د الله پاک د رحمت نه اُميد هم ساتو چې هغۀ رَبِّ رحمان او رحيم دے، زمونږه ناقصه عبادت به پۀ خپله پاکه بارګاه کښې قبول کړي او پۀ خپل رحمت باندې به راته جنَّت راعطا کړي۔
د رحمت د اُميد ساتلو اصلي مطلب
حضرت يحيیٰ بن مُعَاذ رازي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د الله پاک ډير نيک بنده وو، پۀ هغوئي باندې به عام طور د رحمت د اُميد غلبه وه۔ د دې باوجود به هغوئي پۀ کثرت سره عبادت کولو، يوه ورځ ترينه چا پوښتنه وکړه: عالي جاه! پۀ تاسو باندې اُميد غالب دے خو تاسو عبادت داسې کوئ