خوږو او محترمو اسلامي وروڼو! حلاله غوښه خوړل هم سُنَّتِ مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم دي، علمائے کرام فرمائي: غوښه د خوږ آقا و مولا، مکي مَدَني مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ډير خوښ خوراک وو۔ ^([1]) * د چيلۍ، چرګ، اوښ، سويې [يعنې د خرګوش] ، او د مهي [يعنې کب] غوښه خوړل د آخري نبي، رسولِ هاشمي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم نه ثابت دي۔ ^([2])  * د نبي کريم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د چيلۍ د څټ، ^([3]) مَټو (يعنې د مخکښينو ښپو)، ^([4]) او د هغې د ورنانو [يعنې پتونانو] غوښه خوښه وه۔ ^([5])

د غوښې فائدے او احتياطونه: * علامه احمد بن محمد قَسطَلاني رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه ليکي: د چيلۍ د ټولو نه سپک خوراک د څټ، د مخکښينو ښپو او اوګو وي، دا د معدې د پاره سپک وي او زر هضميږي۔ ^([6]) * غوښه بدن ته پروټين، آئرن، وټامن B وغيره ورکوي او وټامن A او B د هډوکو، غاښونو، سترګو، دماغو او څرمن د پاره فائده مند دي۔ ^([7]) * غوښه وينه صفا کوي * 70 قوتونه زياتوي * او د دې د خوړلو سره عقل زياتيږي۔ ^([8]) * غوښه د اوريدو طاقت زياتوي۔  * البته د ډيرې غوښې خوړلو نه ځان ساتل پکار دي چې ډيره غوښه خوړل د زړۀ د سخت والي سبب دے۔ ^([9]) * د دې زيات استعمال د کينسر، د زړۀ د مرضونو، شوګر، معدې او د ځيګر (Liver) د بيمارو سبب جوړيدے شي۔ ^([10]) * بالغو کَسانو ته د ورځې 70 ګرمه او پۀ هفته کښې 500 ګرامه يعنې نيم کلو غوښه خوړل پکار