Book Name:Khud Fraibi Ke Nuqsanat
کوم پلن والے چې د زمکې او د اسمان نه زيات دے، څومره پۀ نقصان کښې دے هٰغه کَس کوم چې د وَيل (يعنې دوزخ) پۀ ځائے طُوبیٰ (يعنې جنَّت) خرڅوي۔ ([1])
دا ده خپل ځان له دوکه ورکول۔۔۔!! اندازه ولګوئ چې هٰغه عظيم الشان محلونه د کومو د قيمت د پاره چې د دُنيا ټول دولت هم څۀ نۀ دے، نورو له دوکه ورکوونکے د يو څو پيسو پۀ بدل د جنَّت هٰغه محلونه خرڅوي، چې دا خپل ځان له دوکه ورکول نۀ دي نو نور څۀ دي۔۔۔؟؟ ځکه مونږ له پکار دي چې مونږه د خپل ځان دوکه کولو نه بچ شو، هميشه امانت داري کوو، چا له هم دوکه نۀ ورکوو۔
مرے دِل سے دُنیا کی چاہت مٹا کر کر اُلفت میں اپنی فنا یااِلٰہی !
تُو اپنی وِلایت کی خیرات دیدے مرے غوث کا واسِطہ یااِلٰہی !
بنا دے مجھے نیک نیکوں کا صَدْقہ گُنَاہوں سے ہر دَم بچا یااِلٰہی !
د رحمت پۀ اُمِّيد باندې ګناه مۀ کوئ!
دغه شان ” د رحمت پۀ اُميد باندې ګناه کول“ دا هم خپل ځان له دوکه ورکول دي۔ د الله پاک د رحمت اُميد ساتل ډيره د فضيلت خبره ده، دا زمونږه د ايمان حصه ده، د رحمان د رحمت اُميد ساتل د نبيانو، د اوليائے کرامو طريقه ده خو د الله پاک د رحمت اُميد ساتل او د ګناهونو ښکار کيدل دا خپل ځان له دوکه ورکول دي، د خپل ځان سره دوکه ده۔
بيوقوفه څوک دے۔۔۔؟
د الله پاک اخري نبي، رسولِ هاشمي صَلَّی اللہُ تَعَالٰی عَلَیْہِ وَاٰلہٖ وَسَلَّم فرمائيلي دي: اَلْعَاجِزُ مَنْ أَتْبَعَ نَفْسَہُ ہَوَاہَا وَتَمَنَّی عَلَی اللہ يعنې بيوقوف هٰغه کَس دے څوک چې د نفس د خواهشاتو د تابعدارۍ کولو باوجود د الله پاک نه طمع لري۔ ([2])