دومره دعاګانې کافي دي.^([1]) پۀ روايتونو کښې دا هُم  راغلي دي  چې نبي کريم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم دغه شپه د بدر په ميدان کښې الله پاک نه پۀ دعاګانو غوښتلو تيره کړله. ^([2])

سُبْحٰنَ اللہ! خوږو او محترمو اِسلامي وروڼو! څومره ښکلے شان دے زمونږه د محبوب آقا      صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم...!! د عِلمِ پاک دا حالت دے چې يوه ورځ مخکښې يـې د جنګ ټوله نقشه تياره کړله، نتيجه يـې هم وښودله! دا يـې هم وفرمائيل چې ابو جهل به چرته مړ کيږي، عُتبه شَيبه به چرته زَخمي کيږي او چرته به راغورځيږي. بل خوا د الله پاک نه د اُميد دا حالت دے چې ښه پۀ سلګو سلګو دعاګانې کوي.

د دُعا کولو عادت جوړ کړئ!

افسوس چې نن سبا دلته د دعاګانو کولو سوچ ورځ په ورځ کميږي. دا ډيره غټه مسئله ده، خلق دعاګانې نۀ کوي او که څوک يـې کوي هم نو ډيرې کومې يـې کوي. ډير داسې خلق دي کوم چې جومات ته راځي، نـمونځ کوي، په هغوئي کښې بعضې دعا هم نۀ کوي او څوک يـې چې کوي نو د هغوئي حالت داسې وي چې اول خو ورته د دُعا کولو د پاره د لاس پورته کولو انداز هم معلوم نۀ وي، بس دواړه لاسونه موټي کړي او اخوا ديخوا ګوري او يو څو رَټه کړے شوې جملې پۀ ژبه باندې ادا کړي. دا احساس ورسره هم نۀ وي چې مونږ يـې د چا نه غواړو او دا ورته هم معلومه نۀ وي چې مونږه څۀ غواړو. ياد ساتئ چې دُعا پخپله يو عِبادت دے. ^([3]) بلکې د عبادت مغز دے.^([4]) دا هم باقاعده يو کار دے. مونږ له پکار دي چې د الله پاک پۀ حُضُور کښې ښې ډيرې دعاګانې کوو، پۀ ژړا