دا دے د کاميابۍ اصلي بنياد...!! د دې نه بغير د يو مسلمان کاميابي ممکنه هم نۀ ده. ځکه مونږ له پکار دي چې هميشه د الله او د رسول فرمانبرداري کوو. پۀ دې کښې فرق نشته چې مونږه څۀ يُو؟ * څوک چې ډاکټر دے، هغۀ پۀ ډاکټرۍ کښې د الله او د رسول صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د احکامو پابند دے * څوک چې سائنسدان دے هغۀ هم د شريعت د حکم پابند دے * که څوک مزدور دے او که بادشاه * مالداره دے او که غريب         * که پۀ کور کښې دے او که بهر * که پۀ بازار کښې دے او که پۀ جومات کښې        * غرض که هر وخت وي، هر سعت وي، هر حالت وي، مونږه پۀ هر وخت، هر حالت کښې د الله او د رسول صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د احکامو پابند يُو. بس تر څو پورې چې دا اطاعت مونږه کوو نو اِنْ شَآءَ اللہُ الْکَرِیم! کاميابي به زمونږه نصيب کيږي، چې څنګه مو د دې فرمانبردارۍ نه مخ واړولو نو د تنزلۍ سفر به مو شروع شي.

د وليد بن يزيد ګستاخي او انجام

  د خِلافت بنو اُمَيَّه يو بادشاه تير شوے دے: وليد بِن يزيد. ډير سرکشه او بے باکه وو. پۀ حديثِ پاک کښې ارشاد وشو: زما پۀ اُمَّت کښې به وليد نومې يو کَس وي کوم چې به د فرعون نه هم زيات سرکشه وي. علمائے کرامو د دې حديثِ پاک نه هم دا وليد بن يزيد مُراد اخستے دے. يو ځل وليد بن يزيد د قرآنِ کريم نه فال راويستلو. د قرآنِ کريم نه فال راويستل هسې خو ناجائزه دي. قرآنِ مجيد د فال راويستو د پاره نۀ بلکې د هدايت د پاره نازل شوے دے خو وليد بد بخته خو هسې هم سرکشه وو، د هغۀ پۀ جائز او ناجائزه باندې څۀ پروا وه! هغۀ چې فال راويستو نو کوم آيت مبارک چې د هغۀ مخې ته راغلو هغه لکه چې هُم د هغۀ د ژوند پوره پوره نقشه وه، نو پۀ فال کښې چې کوم آيت راووتلو هغه د ديارلسمې سيپارې، د سورۀ ابراهيم آيت نمبر: 15 وو، ارشاد دے: