Book Name:Aao Bhalai Ki Taraf
يعنې د خلافتِ بنو عبّاس د وخت خبره ده، يو ځل د وخت خليفه صوبائي ګورنرانو له عاليشان دعوت وکړو، د دې مقصد ګورنرانو له د هغوئي پۀ اعلیٰ کارکردګۍ انعامونه ورکول وو۔ هٰغه وخت دارُ الخلافه بغداد شريف وه، نو صوبائي ګورنران پۀ شان او شوکت سره بغداد ته ورسيدل، د وخت خليفه دې ګورنرانو ته ډيرې قيمتي جامې ورکړې۔ ګورنرانو دغه قيمتي جامې واغوستلې او پۀ دعوت کښې شريک شول۔ د وخت خليفه هم موجود وو، وزيران، صلاح کاران او لوئي لوئي ګورنران هم وو، د دعوت نه خوندونه اخستے کيدل۔ دغه وخت يو ګورنر له تيز انتروشے(پرنجے) ورغلو او ورسره يـې پوزه هم راووتله۔
د وخت د خليفه پۀ موجودګۍ کښې داسې معامله۔۔۔!! ګورنر پۀ دې ډير زيات وشرميدو۔ نوره سخته پرې دا راغله چې هٰغه وخت ورسره څۀ کپړه هم نۀ وه۔ نو هغۀ يو طرف ته شو او د اغوستے شوو قيمتي جامو پۀ يو پلؤ يـې پوزه پاکه کړه۔ د دۀ بد قِسمت وو چې عين پۀ دغه وخت خليفه هغۀ وليدلو۔ خليفه چې کله دا وليدل چې زما پۀ عطا کړے شوو قيمتي جامو پوزه صفا کوي نو خليفه غصه شو، خليفه پۀ ډک محفل کښې هٰغه ګورنر وه رټلو او د دعوت نه يـې ويستو۔ د ټول محفل ماحول بدل شو، خوند يـې بے خونده شو۔ وزيرِ مملکت زر محفل ختم کړو او د خليفه پۀ زړۀ خوشحالولو کښې مصروف شو۔
پۀ دې دعوت کښې د نَهَاوَند علاقې ګورنر اَبُو بَکر هم موجود وو۔ عام طور چې کله داسې معامله وشي نو عموماً د غيبتونو وغيره سلسله شروع شي، خلقو تندے راچولے وي، غصه ظاهروي، څوک چې داسې کار وکړي، د هغۀ بد بيانول شروع کړي، دا چې کوم اَبُو بَکر ګورنر وو، دۀ داسې ونکړل، دۀ چې دا معامله وليدله نو پۀ يو بَل سوچ کښې ورک شو۔ خير محفل ختم شو، چې کله د خليفه غصه سړه شوه نو ګورنر ابو بکر د خليفه خوا له لاړو او د خپلې ګورنرۍ استعفا يـې پيش کړله۔ خليفه پۀ غصه باندې پوښتنه وکړه: اوس د دې څۀ مطلب دے؟ ګورنر ابو بکر ووئيل: خليفه صاحبه۔۔۔!! دا