فضول گوئی کی نکلے عادت، ہو دور بے جا ہنسی کی خَصلت

دُرُود پڑھتا رہوں میں ہر دم، امامِ اعظم ابو حنیفہ!^([1])

(2): تلاوت ڪرڻ

 اهڙيءَ طرح، تلاوتِ قرآن به شعبان شريف جي اهم عبادتن مان آهي. بلڪه ڪجهه روايتن ۾ شعبان شريف جو نالو ئي ”شهر القرآن“ (يعني تلاوتِ قرآن جو مهينو) رکيو ويو آهي. هڪ روايت ۾ اچي ٿو: شعبان شريف الله پاڪ جي  بارگاھ ۾ عرض ڪيو: اي رب! تو مون کي ٻن عظمت وارن مهينن (رجب ۽ رمضان) جي وچ ۾ رکيو آهي، مون لاءِ ڇا آهي؟ فرمايو: مون تو ۾ تلاوتِ قرآن رکي آهي. ^([2])  * هڪ روايت ۾ آهي ته صحابه ڪرام رَضِىَ اللّٰهُ عَـنْہم  جو معمول هو، جيئن ئي شعبان شريف ايندو هو، اهي مڪمل توجھ سان قرآن پاڪ جي تلاوت ۾ مصروف ٿي ويندا هئا. ^([3])

ڪاش! اسان کي به اها توفيق ملي، جو اسان به هن بابرڪت مهيني ۾ ڪثرت سان تلاوت ڪندڙ بڻجي وڃون.اٰمِیْن بِجَاہِ النَّبِیِّ الْاَمِیْن  صَلَّی اللہُ تَعَالٰی عَلَیْہِ وَاٰلہٖ وَسَلَّم  

دے شوقِ تلاوت دے ذَوقِ عبادت

رہوں  بَاوُضو  میں سدا  یاالٰہی!([4])

(3): نفل روزا

 شعبان شريف جي ٽين اهم عبادت نفل روزو آهي. پيارا آقا   صَلَّی اللہُ تَعَالٰی عَلَیْہِ وَاٰلہٖ وَسَلَّم  رمضان المبارڪ کان پوءِ سڀ کان وڌيڪ شعبان شريف ۾ روزا رکڻ پسند ڪندا هئا. مسلمانن جي پياري امڙ سائڻ حضرت عائشہ صديقه رَضِیَ اللّٰهُ عَنْهَا فرمائن ٿيون: