کښې تيريږي او الله دې نه کړي که د الله پاک د رحمت نه محرومه پاتې شو نو په قبر کښې، د قبر نه د راپاڅيدو په وخت او د حشر په ميدان کښې به د سختو مشکلاتو سره مخ شو، آه! که زمونږه حشر د ګنهګارانو سره اوشو، د قبر په عذابونو کښې ګرفتار شُو، د قبر نه د راپاڅيدو په وخت مو مخ وران شو، زمونږه بد اعمال زمونږه په اُوګو باندې سواره شول، مونږه ړانده، ګونګيان، کاڼه راپاڅولے شو، د قبر نه د راپاڅيدو په وخت زمونږه بدو اعمالو مونږ ته هرکلے اووئيلو نو يقين اوکړئ! چې تباه و برباد به شو، آه! زمونږه دا کمزورے بدن به د قبر او حشر وحشتونه، د دوزخ عذابونه هيڅکله هم برداشت نکړے شي. ځکه نن زمونږ سره وخت دے، ساه ګانې مو جاري دي، ژوند مو لا باقي دے، مونږ له پکار دي چې دا غنيمت اوګڼو، نن او هم اوس په دې ساعت پخه او رښتونې توبه اوکړو، نن او د اوس نه ګناهونه پريږدو او د نيکئ په لاره روان شو، زمونږه الله پاک ډير مهربانه دے، د هغه رحمت ډير لوئي دے، هغه په خپله دروازه باندې سر ټيټوونکي چرې هم نه مايوسه کوي، اِنْ شَآءَ اللّٰہُ الْکَرِیم! هغه به زمونږه توبه قبوله کړي او که الله پاک اوغوښتل نو په قبر او حشر کښې به آسانئ رانصيب شي.

په روايتونو کښې دي: الله پاک خپل نبي حضرت آدم عَلَیْهِ السَّلَام  ته وحي اوليږله اے آدم (عَلَیْهِ السَّلَام)! ستاسو په اولاد کښې چې څوک هم ما نه سوال کوي، زه به د هغه سوال قبلووم، څوک چې زما نه د بخښنې سوال کوي، زه به هغه نۀ نا اميده کووم، زه دعا قبلوونکے يم، زه به توبه کوونکي د هغوئي د قبرونو نه داسې راپاڅووم چې هغوئي به مُسکي وي او د هغوئي دعاګانې به قبولې وي. ^([1])

سُبْحٰنَ اللّٰہ! دا د توبه کوونکو شان دے، هغوئي به د خپلو قبرونو نه په مُسکا مُسکا