Book Name:Mareez Ki Ayadat Kijiye
زمونږ د خلقو يو سوچ جوړ شوے دے، خلق د ثواب په مُعامَله كښې هم د خپل معيار لحاظ ساتي د مثال په طور تپوس واخلئ! يو مسلمان ورور بيمار شي نو دا ليدل كيږي چې هغه زمونږ د معيار دے يا نه دے،كه نوكر بيمار شي نو سيټهـ صاحِب د هغه په تپوس كولو كښې شرم محسوسوي، ملازم بيمار شي نو مالك د هغه تپوس له تلل خپله بےعزتي محسوسوي، دغه شان د مالدار او غريب هم فرق كيږي. دا ډيره غلطه خبره ده.
ہر ایک چیز سے پیدا خُدا کی قدرت ہے کوئی بڑا کوئی چھوٹا یہ اس کی حکمت ہے
مونږ ته دا معلوم نه دي چې د الله په نِزد څوك د عِزَّت خاوند دے، څوك د هغه په بارګاه كښې مقبول دے، كيدے شي چې د ذات نه غريب د ايمان په حوالے سره ډير مالداره وي، كيدے شي چې زمونږه نوكر د الله پاك په نِزد باندې د اوچت مقام مالِك وي، دغه شان څوك وړوكے دے يا لوئے، څوك مالداره دے يا غريب، څوك دوست دے يا نااشنا، كه هغه بيمار دے نو مونږ له د هغه تپوس كول دي او ثواب ګټل پكار دي. د مسلم شريف حديثِ پاك دے، د الله پاك آخري نبـي، رسولِ هاشمي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائي: الله پاك به د قيامت په ورځ ارشاد اوفرمائي: اے د آدم ځويه! زه بيمار ووم، تا زما تپوس