Book Name:Wo Hum Mein Se Nahi
كاش! دا آواز په تلاوت كښې استعمال شوے
روايت دے: يو ځل صحابـئ رسول حضرت عبدُ الله بِن مسعود رَضِیَ اللهُ عَنْهُ چرته روان وو، اوئې ليدل چې يو سندر غاړے ډير په ښكلي آواز كښې سندرې وئيلے، هغوئي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ اوفرمائيل: كاش! دا آواز د قرآنِ كريم د تلاوت د پاره استعمال شوے. د دې وئيلو سره هغوئي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ تشريف يوړلو. وروسته چې كله سندر غاړي ته پته اولګيده چې حضرت عبدُ الله بِن مسعود رَضِیَ اللهُ عَنْهُ په دې ځائے تيريدلو او هغوئي دا خبره اوفرمائيله، هغه ډير اوشرميدلو، د هغوئي ښكلي مينه ناكه خبره د هغوئي په زړه اولګيدله، هغه فوراً رښتيني توبه اوكړه او د حضرت عبدُ الله بِن مسعود رَضِیَ اللهُ عَنْهُ سره ئې اوسيدل شروع كړه، څه موده پس هغوئي د قرآن عالِم او قاري جوړ شو.[1]
یہی ہے آرزو تعلیمِ قرآں عام ہو جائے
تِلاوت کرنا میرا کام صبح و شام ہو جائے
الله پاك دې مونږ ته هم د قرآنِ كريم د تلاوت توفيق را عطا كړي، مونږه تلاوت اوكړو، په ښه او ښكلي آواز سره ئې اوكړو، الله پاك چې څنګه آواز راكړے دے، چې څومره كيدے شي په ښه لهجه كښې تلاوت اوكړو. البته! دا ياد لرئ چې په ښه لهجه كښې لوستل هغه وخت وئيل كيږي كله چې د تجويد د قواعدو لحاظ اوساتلے شي، د ښه لوستلو په كوشش كښې د تجويد قواعد ماتول ټيك نه دي.
كه قرآنِ كريم لوستل نه درځي نو زده كړئ ئې، د تجويد سره لوستل نه درځي نو تجويد زده كړئ. اَلْـحَـمْـدُ لِلّٰـہ! د عاشقانِ رسول ديني تحريك دعوتِ اسلامي په نګرانئ كښې