کرامات ظاهر شوي دي. شيخ ابو مظفر اسماعيل بني علي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: زما په باغ کښې د کجورو دوه وَنې وې، کومې چې بالکل وَچې وې، 4 کاله هغې ميوه نه وه کړې، ما د هغه [وَنو] د وهلو سوچ کولو، بيا داسې اوشول، زما بخت رابيدار شو، حُضُور غوثِ پاک رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه زما باغ ته تشريف راوړلو، هغوئي د يوې کجورې د لاندې اودس اوکړلو، د بَلې د لاندې ئې لمُونځ ادا کړلو، بيا ئې ما ته دُعا اوکړله: الله پاک دې ستا په زمکه، ستا په درهمو، ستا په پيمانو او ستا په څاروو کښې برکت واچوي.

د هغوئي د دُعا برکت دا شو چې * په هغه کال زما آمدن د مخکښې نه څو چنده زيات شو * ما به چې يو درهم لګولو نو څو چنده ګټه به ميلاويدله * ما د غنمو 100 بوجئ جمع کړې، په هغې کښې مې 50 صدقه کړې، باقي مې استعمالولې، بيا چې مې اوشميرلې نو پوره 100 بوجئ موجودې وې، * داسې زما څاروي دومره زيات شول چې هغه به مې شميرلے نه شو او د هغوئي د دعا دا برکت په کلونو زما نصيب وو.^[1]

فاصلے راغونډيل هم کرامت دے

اے عاشقانِ رَسُول! د اوليائے کرامو هغه کرامات د کومو ذکر چې په قرآنِ کريم کښې راغلے دے، په هغې کښې يو کرامت د حضرت سليمان عَلَیْهِ السَّلَام د صحابي حضرت آصَف برخيا رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه هم دے. په 19 سيپاره سورۀ نمل کښې دا واقعه بيان شوه، د کومې خلاصه چې څه داسې ده چې ملکه بلقيس رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْها څوک چې مخکښې غير مسلمه وه، د نمر عبادت به ئې کولو، د يمن ملک ملکه وه، حضرت سليمان عَلَیْهِ السَّلَام  چې