اَلْحَمْدُ لِلّٰہِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ وَ الصَّلٰوۃُ وَالسَّلَامُ عَلٰی سَیِّدِ الْمُرْسَلِیْنَ ^ط

اَمَّا بَعْدُ فَاَعُوْذُ بِاللّٰہِ مِنَ الشَّیْطٰنِ الرَّجِیْمِ ^ط  بِسْمِ اللہِ الرَّحْمٰنِ الرَّ حِیْم ^ط

اَلصَّلٰوۃُ وَ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا رَسُولَ اللہ                                                                                       وَعَلٰی اٰلِكَ وَ اَصْحٰبِكَ یَا حَبِیْبَ اللہ

اَلصَّلٰوۃُ وَ السَّلَامُ عَلَیْكَ یَا نَبِیَّ اللہ                                                       وَعَلٰی اٰلِكَ وَ اَصْحٰبِكَ یَا نُوْرَ اللہ

نَـوَیْتُ سُنَّتَ الاعْتِکَاف                                (ترجمه: ما د سُنَّتِ اعتكاف نِيَّت اوكړو)

د  دُرُودِ پاك فضيلت

يو ځل حضرت شيخ محمد بن سليمان جَزُولي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د اودس کولو دا پاره اودريدو نو هلته کوهے خو وو خو د اوبو راويستو د پاره څه څيز (بوقه او رسئ) نه وه. هغوئي په دې فکر کښې وو چې د دې کوهي نه اوبه څنګه حاصلې کړي (د پاره د دې چې اودس اوکړي او په وخت لمُونځ ادا کړے شي). ناڅاپه د کور نه يوې ماشومې اوکتل او پوښتنه ئې اوکړه: تاسو څوک ئې؟ اوئې فرمائيل: محمد بن سليمان جَزُولي (رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه). ماشومې په حيرانتيا سره اووئيل: ښه! هم تاسو ئې څوک چې ډير مشهور دے او حال مو دا دے چې د کوهي نه اوبه نشئ راويستے! د دې وئيلو سره هغې ماشومې په کوهي کښې توك کړل.

 خوږو او محترمو اسلامي وروڼو! کمال اوشو! د هغې وړې ماشومې د توك کولو سره فوراً اوبه بره راغلې او د کوهي نه راتوئي کيدلې. حضرت شيخ محمد بن سليمان جَزُولي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه چې د اوداسه نه فارغ شو نو هغه باکماله ماشومې ته ئې اوفرمائيل: زه تاسو له قسم درکووم او پوښتنه درنه کووم چې تا دا کمال څنګه حاصل کړو؟ اوئې وئيل: زه په رسول اکرم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم باندې ډير زيات درودِ پاک لولم. نو شيخ سليمان جَزُولي