Book Name:Naam e Muhammad Ki Barkaat
مُحَمّد رکي ڪري هي ٻڌايو ته هاڻي حمد ٿي وئي، لهٰذا هاڻي انهن کان بعد ڪو نئون نبي نه ايندو.
بعد آپ کے ہر گز نہ آئے گا نبی نیا وَاللہ! ایماں ہے مرا، اے آخری نبی([1])
مُحَمَّدِ مصطفےٰ! سب سے آخری نبی! احمدِ مجتبیٰ! سب سے آخری نبی!
آمنہ کا لاڈلا! سب سے آخری نبی! شاہِ ہر دوسرا! سب سے آخری نبی!
تاجدارِ انبیا! سب سے آخری نبی! ہیں حبیبِ کبریا! سب سے آخری نبی!
عقیدہ سب صحابہ کا! سب سے آخری نبی! عقیدہ اَہْلِ بیت کا! سب سے آخری نبی!([2])
لفظِ مُحَمَّد جي هر حرف جون جدا حڪمتون
پيارا اسلامي ڀائرو! پياري آقا جو پيارو نالو مُحَمّد نهايت ئي نرالو آهي. ان جي هرهر حرف ۾ جُدا جُدا حڪمتون آهن. هڪ ڀيرو خواجه قمرُ الدين سيالوي تشريف فرما هئا ۽ نعت خواني ٿي رهي هئي، ان دوران هڪ نعت خوان هي شعر پڙهيو:
السلام! اے میم، حاء اور میم دال السلام اے بےنظیر و بے مثال
اُن تي هڪ شخص عرض ڪيو: حضور! هن شعر ۾ پياري آقا، مڪي مدني مصطفيٰ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّم جي نالي مبارڪ کي جدا ڪري پڙهيو ويو آهي، هي ته گستاخي آهي؟ خواجه قمرالدين سيالوي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيۡه فرمايو: نه...!! هي گستاخي ناهي ڇوته اسم مُحمَّد جي هر حرف جون بيشمار برڪتون آهن، انهيءَ ڪري عشق وارا ماڻهو هر هر اکر جون الڳ الڳ برڪتون حاصل ڪرڻ جي لاءِ جدا جدا