Book Name:Ala Hazrat Aur Aqidah Khatm e Nubuwwat
د وِلادتِ باسعادت په وخت خاص ستورے رااوختلو
شاعرِ دربارِ رسالت، صحابئ رسول حضرت حَسَّان بن ثابِت رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ فرمائي: زما عمر 7 کاله وو، يو ځل د شپې آخرئ حصه وه، ناڅاپه يو آواز اوشو، چې رااووتم او اومې کتل نو د مدينے په يو اوچته غونډئ باندې يو غير مسلمه په لاس کښې د اور د شعلے سره په تيز آواز ټول رابلل، خلق د هغه په آواز باندې راجمع شول، هغه اووئيل: ہٰذَا کَوْکَبُ اَحْمَد دا د اَحمَد (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم) ستورے دے، دا ستورے صِرف د يو نبي د وِلادت په وخت راخيژي او اوس په نبيانو کښې د حضرت اَحمد مجتبٰی (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم) نه علاوه بَل څوک نبي باقي نه دے.[1]
د معراج سفر او د ختمِ نبوت عقيده
د حضرت ابو هريره رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ نه روايت دے، د خوږ آقا، مکي مدني مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د معراج واقعه ده، کله چې هغوئي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم (په مسجدِ اَقصٰی کښې) د انبيائے کرامو علَيهِمُ السَّلام سره ميلاؤ شو، هغه وخت انبيائے کرامو علَيهِمُ السَّلام خطبے ورکړې، په دې کښې ئې د الله پاک حمد و ثنا بيان کړه، د ټولو په آخِره کښې رسولِ اکرم، نورِ مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم خطبه ارشاد اوفرمائيله، هغوئي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په دې خطبه کښې خپل او د خپل اُمّت ډير فضيلتونه بيان کړل، بيا ئې اوفرمائيل: ټول تعريفونه د هغه رَبِّ کريم د پاره دي چې جَعَلَنِی فَاتِحًا وَ خَاتَمًا کوم چې زه فاتِح (يعنې برسيره کوونکے) او خاتَم (يعنې د ټول آخري نبي) جوړولو سره راليږلے يم. هغه وخت حضرت ابراهيم عَلَیْهِ السَّلَام انبيائے کرامو علَيهِمُ السَّلام ته