اے عاشقانِ رَسُول! د مريض تپوس کول سُنَّتِ مصطفٰـى صَلَّى اللهُ  عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم بلکه سُنَّتِ انبياء دے * د خوږ نبـي رسولِ هاشمي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  عادت مبارک وو چې د کوم يو صحابي (رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ ) د بيمارئ خبر به ورته ميلاؤ شو نو هغوئي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم به د هغه د تپوس د پاره تشريف وړلو * که چرې يو کَس به 3 ورځې جُمات ته رانغلو نو هغوئي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم به د هغه په باره کښې د خلقو نه پوښتنه کوله، که چرې هغه به بيمار وو نو د هغه تپوس له به تللو^{[1] *} او که چرې د تپوس کولو د پاره به د مدينے منورې آخري سر ته هم تلل وو نو هغوئي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم به تشريف وړلو او دخپلو صحابه کرامو (رَضِىَ اللهُ عَـنْهُم ) تپوس به ئې کولو.^[2]

 * مشهور مُفَسِّرِ قُرآن حضرت مفتي احمد يار خان نعيمي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: د حُضُور  صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  د اخلاقِ کريمه نه دي چې هغوئي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم به د هر مالداره او غريب تپوس له د هغوئي کور ته تشريف وړلو.^[3] * د حُضُور صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم عادت مبارک دا وو چې کله به ئې د مريض د تپوس د پاره تشريف يوړلو نو فرمائيل به ئې: لَا بَاْسَ طَہُوْرٌ اِنْ شَاۤءَ اللہ (يعنې هيڅ باک نشته که الله پاک اوغواړي نو دا مرض (د ګناهونو) نه پاك کوونکے دے) د يو اعرابي (يعني د کلي اوسيدونکي) د تپوس د پاره ئې تشريف يوړلو نو دا [كلِمات] اوئې فرمائيل: لَا بَاْسَ طَہُوْرٌ اِنْ شَاۤءَ اللہ.^[4]

      د مختلفو سنتونو زده کولو د پاره د مکتبةُ المَدینه بهارِ شريعت جلد3 نه حِصَّه 16 او د شيخ طريقت، امير اهلسنت دَامَتْ بَرَکَاتُهُمُ الْعَالِیَه د 91 صفحو کتاب 550 سنتیں اور آداب