مبارک اوريدلے دے چې جُماتونه د مُتّقيانو (يعنې پرهيزګارو) کورونه دي او د چا کور چې جُمات وي الله پاک د هغه د بخښنې، د رحمت او جَنَّت ته بوتلونکي پل صراط نه په حفاظت سره د تيرولو ضامِن جوړ شي. ^([1])

د فرښتو يو څو ښکلي اوصاف

          علامه نجمُ الدّين غزِّي رَحْمَةُ اللهِ  عَلَيْه ليکي: جُمات لازم نيول، د عبادت په ذريعه جُمات آباد ساتل، د جُمات طرف ته راتلو کښې تادي کول او ناوخته د جُمات نه وتل د فرښتو پاکيزه اوصاف دي. ^([2])  

سُبْحٰنَ الله! معلومه شوه چې فرښتے هُم زمونږ جُماتونو ته راځي، دلته د الله پاک تسبيح کوي او کوم بنده چې په کثرت سره جُمات ته راځي، زيات وخت پکښې حصاريږي، فرښتے د هغه سره محبت هُم کوي.

د جُمات اوتاد

          په حديث شريف کښې دي: د الله پاک آخري نبي، رسولِ هاشمي، محمدِ عربي صَلَّى اللهُ  عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائيلي دي: بےشکه د جُمات څه اَوتاد دي (يعنې داسې خلق دي، د کومو په ذريعه چې جُمات آباد اوسي)، فرښتے هغوئي سره کښيني، که دوئي چرته غائب شي نو فرښتے ئې لټوي، که بيمار شي نو تپوس ئې کوي او که په څه مشکل کښې وي نو مدد ئې کوي. ^([3])