خوا له تشريف راوړو، ما پوښتنه اوکړه: اے ابو بَشر! تاسو د کوم ځائے نه تشريف راوړے دے؟ اوئې فرمائيل: زه چې د خپل کور نه رااوتم نو په مختلفو ځايونو باندې راتير شوم او ستاسو خوا له راغلم، زه چې کله د فلانکي د کور په خوا راتير شوم نو د هغه کور ما ته په (زبانِ حال سره) غږ اوکړو او اوئې وئيل: اے صالحه! زما نه نصيحت حاصل کړه! په ما کښې فلانکي فلانکي خلق اوسيدل، اوس هغوئي وفات شوي دي. بيا چې کله زه د فلانکي د کور خوا ته را اورسيدم نو هغه کور هم ما ته په (زبانِ حال سره) غږ اوکړو او اوئې وئيل: اے صالحه! زما نه نصيحت حاصل کړه! په ما کښې به فلانکي فلانکي خلق اوسيدل، اوس هغه ټول په خاورو کښې دفن دي. حضرت ابو سائب عبدي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: هم دغه شان هغوئي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه يو يو کور شميرلو، تر دې چې زمونږ کور ته را اورسيدلو.^[1] 

جہاں میں ہیں عِبْرت کے ہر سُو نمونے                                 مگر تجھ  کو  اندھا   کیا رنگ و  بُو نے

کبھی غور سے  بھی یہ دیکھا ہے  تُو نے                                       جو آباد تھے وہ محل اب ہیں سُونے

جگہ  جی  لگانے  کی  دنیا  نہیں  ہے                                                  یہ عبرت کی جا ہے تماشا نہیں ہے

      خوږو او محترمو اسلامي وروڼو! غور اوکړئ! دې زمونږه بزرګانِ دِينو، د الله پاک نيک بندګانو به په کوم کوم انداز سره عِبرت حاصلولو. آه! يو مونږه يو * د ورانو کورونو * په چولها کښې د بَل اور * د لمَر د تاؤ * يخنئ، ګرمئ وغيره نه عِبرت خو غټه خبره ده * زمونږه د سترګو وړاندې جنازې اوچتيږي، مونږه عبرت نه حاصلوو * پخپله په خپلو لاسونو باندې مَړي قبر ته کوزوو، بيا هم عبرت نه حاصلوو * فلانکے د فلانکي