چې په کال کښې يو ځل يا دوه ځله ميوه کوي خو کلمۀ طيبه هغه پاکه کلمه ده چې خپلو لوستونکو ته هر وخت تازه ميوه ورکوي، د کلمې طيبې په برکت سره هره لحظه مسلمان ته تازګي ميلاؤيږي، هره لحظه د هغه ايمان په ځائے وي، د دې په برکت سره هره لحظه انسان د الله پاک د رحمتونو حق دار جوړيږي۔

د شفاعت حق دار څوک۔۔۔؟

په 16 سيپاره، سورۀ مريم، آيت: 87 کښې الله پاک فرمائي:

لَا یَمۡلِکُوۡنَ الشَّفَاعَۃَ  اِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنۡدَ  الرَّحۡمٰنِ  عَہۡدًا (ۘ۸۷)  (پارہ:16 ، سورۂ مریَم:87)

[مَفهُوم] ترجمهٴ کنزُالعرفان: خلق د شفاعت مالکان نه دي مګر هُم هغه چا چې د رحمٰن له طرفه وعده اخستې ده (87)

په دې آيت مبارک کښې اوفرمائيلے شول: څوک هم د شفاعت مالک نشته، نه به څوک د قيامت په ورځ شفاعت کوي، نه به د چا شفاعت کولے شي، آؤ! څوک شته چې شفاعت به کوي او د هغه شفاعت به هم کولے شي او هغه څوک دے ؟ هغه هٰغه خوش قِسمته دے د کوم چې د رَبِّ رحمان سره وعده ده۔ صحابئ رسول، سُلطَانُ المُفَسِّرين حضرت عبد الله بن عبّاس رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ فرمائي: په دې آيت مبارک کښې د وعدې نه مراد کلمۀ طيبه (يعنې د لَا اِلٰہَ اِلَّا اللہُ مُحَمَّدٌ رَّسُوْلُ اﷲ) ګواهي ورکول دي۔ ^([1])

معلومه شوه: چې کوم خوش قِسمته په دې دُنيا کښې په رښتوني زړه سره کلمه لولي، په دې باندې ايمان لري، د دې ګواهي ورکوي، که چرې هغه د دې ګواهئ سره، د دې