لاره به هغوئي تللو، ځناورو به هم د هغې لارې ادب کولو او په هغې به ئې ګند [يعني واړه بول او غوشان] نه کولو.^[1]

دا دي د عزّت بيا ميلاؤيدل، چې مونږه صحيح لاره اختيار کړو نو اوګورئ، عزّت ميلاويږي، دلته خلق ګڼي * عزّت د پيسو سره ميلاؤيږي * په منصب او عهدو سره ميلاؤيږي * په ځان ښودنې سره عزت ميلاويږي * چې د بنده سره ګران ګاډے وي * ګران موبائل په لاس کښې وي * د زرګونو جامې اچولي وي * په عاليشانه بنګلو کښې اوسيږي نو عزت ميلاويږي خو داسې نه ده، الله پاک فرمائي:

مَنۡ کَانَ یُرِیۡدُ الۡعِـزَّۃَ  فَلِلّٰہِ  الۡعِـزَّۃُ جَمِیۡعًا ؕ  (پارہ:22 ، سورۂ فاطر:10)

[مفهوم] ترجَمۀ کنزُ الايمان: څوک چې د عزّت طلب ګار وي نو هم ټول عزّت د الله سره دے.

ټول عزّت د الله پاک سره دے، د عزّت او ذِلّت مالِک رَبِّ کائنات دے، د هغه دروازے ته راشي، دلته سر ټيټ کړي، د ګناهونو نه توبه کړي، د خپل مالِکِ کريم په حُضُور کښې حاضر شي او عرض اوکړي: مولا! تښتيدلے بنده حاضر دے، اے کريم مالکه! قبول ئې کړه، په دې ګنهګار بنده باندې کرم اوکړه، بنده په خپلو ګناهونو، نافرمانو باندې په رښتيني زړه سره پښيمانه شي او عرض اوکړي:

میں بندۂ عاصِی ہوں، خطا کار ہوں مولیٰ!                                               لیکن تری رحمت کا طلبگار ہوں مولیٰ!

وابستہ ہے اُمِّید مری تیرے کرم سے                                                  تیرا ہوں، فقط تیرا پَرسْتَارہوں مولیٰ!

دا ده د عزّت ميلاويدو صحيح لاره، دلته ټيټ شئ او اوګورئ! الله کريم به کرم اوکړي، اِنْ شَآءَ اللّٰہُ الْکَرِیم! ضرور به کرم اوکړي.