Book Name:Aaqa Ki Dunyia Say Be Raghbati
ليدل چې د څرمنې يوه تکيه ده، کومه چې د کجورو د پوټکو نه ډکه وه، سرکارِ علي وقار، د مکې مدينې تاجدار صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم هغې تکيه ته ډډه وهلې ده او په دانې داره (موړه موړه) کټ کښې ملاست دے، په کټ کښې څه بستره يا کپړا هم نه وه، چې کله سرکارِ عالي وقار، د مکې مدينې تاجدار صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د کټ نه پاڅيدلو نو د هغوئي په بدن مبارک باندې د هغې نخښې جوړې شوې وې۔
د آقا کريم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د دنيا نه د بے رغبتئ د دې نظارې ليدلو سره د عاشقِ صادق حضرت عمر فاروقِ اعظم رَضِىَ اللهُ عَـنْهُ زړه راډک شو، د سترګو نه ئې اوښکې روانې شوې۔ رسولِ اکرم، نورِ مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم چې کله خپل عاشق په ژړا اوليدلو نو اوئې فرمائيل: اے عمره! ولې ژاړې؟ عرض ئې اوکړو: يَا رسولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ! په الله پاک مې دې قسم وي! ماته پته ده چې تاسو د الله پاک رسول ئې، د الله پاک په بارګاه کښې ستاسو مرتبه ډيره لويه ده، تاسو د قيصر او کِسریٰ (د روم او د ايران د بادشاهانو) نه ډير زيات عزت والا ئې، يَا رسولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ما له ژړا په دې خبره باندې راغله چې قيصر او کِسریٰ خو د دنيا په نعمتونو کښې د عيش ژوند تيروي او تاسو د الله پاک رسول ئې د دې باوجود داسې د زُهد ژوند تيروئ؟ د خپل عاشق انديښنه چې ئې واوريدله نو سرکارِ عالي وقار، د مکې مدينې تاجدار صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم اوفرمائيل: عُمره! آيا ته په دې رضا نه ئې چې د هغه کافِرانو د پاره دُنيا ده او زمونږ د پاره آخِرت دے؟ ([1])
خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! تاسو اوکتل! زمونږه آقا، خوږ ښکلي مصطفٰے صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم به د دُنيا نه څومره بے رغبتي ساتله، د دې ځائے د فاني نعمتونو او د عيش او عشرت نه به لرې پاتې کيدلو او څومره ساده او د زُهد نه ډک ژوند به ئې تيرولو۔
سلام اس پر کہ جس نے بے کسوں کی دستگیری کی سلام اس پر کہ جس نے بادشاہی میں فقیری کی
سلام اس پر کہ جس کے گھر میں چاندی تھی نہ سونا تھا سلام اس پر کہ سادہ بوریا جس کا بچھونا تھا
آخرت ته په دنيا باندې ترجيح ورکړئ!
په دې حديثِ پاک کښې دا څومره ښکلے او د نصيحت نه ډک مدني ګل دے، سرکارِ اعظم، رسولِ محترم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم اوفرمائيل: اے عمره! آيا ته په دې باندې رضا نه ئې چې د کافِرانو د پاره دنيا او زمونږ د پاره