خوش ٿيندا آهيون.^([1])

ہو مبارک  اَہْلِ ایماں عیدِ میلاد النبی              ہو گئی قسمت درخشاں عیدِ میلاد النبی

چار جانِب دُھوم ہے سرکار کے میلاد کی      جھومتا ہے ہر مسلماں عیدِ میلاد النبی

کِھل اُٹھے مرجھائے دِل اور جان میں جان آگئی      آگئے ہیں جانِ جاناں عیدِ میلاد النبی

یانبی! اپنی وِلادت کی خوشی میں اپنا غم          دیجئے طیبہ کے سُلطاں عیدِ میلاد النبی^([2])

صَلُّو ْا عَلَي الْحَبيب!                                                                                                صَلَّي الله عَلٰي مُحَمَّد

   اي عاشقانِ رسول! اَلْـحَمْـدُ لـِلّٰـه! اَلْـحَمْـدُ لـِلّٰـه! مبارڪ مهينو، نور وارو مهينو، يعني ماھِ ربيعُ الاول ڇوته پاڻ ڪريم صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ جي مبارڪ پيدائش جو مهينو آهي، ان جي لاءِ هن مبارڪ مهيني جي تشريف کڻي ايندي ئي پياري آقا، مديني واري مصطفٰي صَلَّى اللّٰهُ عَلَيۡهِ واٰلِهٖ وَسَلَّمَ جي ديوانن ۾ خوشيءَ جي لهر اچي ويندي آهي، پُوڙهو هجي يا جوان هر حقيقي مسلمان ڄڻ ته دل جي زبان سان پڪاريندو آهي:

نثار تیری چہل پہل پر ہزار عیدیں ربیعُ الاوّل

سوائے اِبلیس کے جہاں میں سبھی تو خوشیا ں منا رہے ہیں

   الله پاڪ اسان کي هن مبارڪ مهيني جون برڪتون نصيب فرمائي اسان به جشنِ ولادت جي خوشيءَ ۾ چراغان (سجاوٽ) ڪيون، گهر سجايون، گهٽيون سجايون، خوب تلاوتِ قرآن ڪيون، درودِ پاڪ جي ڪثرت ڪيون، محبوب جي ذڪر جون محفلون سجايون، گناھن کان بچندي، شريعت جي دائري ۾ رهي ڪري خوب ڌوم ڌام سان ميلاد ملهايون، هي سڀ اخلاص سان، الله ۽ رسول جي رضا جي لاءِ ڪنداسين ته اِنْ شَآءَ اللہ الْکَریْم!  دين ۽ دنيا جون بيشمار برڪتون