ميلاؤ شي)، بس دومره وئيل وو چې فوراً خواهش ختم شو۔ ^([1]) 

الله اکبر !  خوږو او محترمو اسلامي ورونړو !  غور اوکړئ !  زمونږه بزرګانِ دين، د الله پاک نيکانو بنده ګانو به په څنګه څنګه طريقو خپل نفس د فُضُول خواهشونو نه منع کولو۔ آه !  يو مونږ يو چې د نفس په خواهشونو پسې شاته منډې وهو * چې زړه مو اوغواړي لمونځ اوکړو، که نه غواړي نو نه ئې کوو * چې زړه مو اوغواړي روژه اونيسو، که نه غواړي نو نه ئې نيسو * که زړه مو اوغواړي نو په موبائل باندې فُضُول ګيمز (لوبو) ته کښينو * چې زړه مو اوغواړي نو په سوشل ميډيا باندې فُضُول پوسټونه کتل شروع کړو * چې زړه مو اوغواړي نو د ګناهونو نه په ډکو کارونو کښې پريوځو، بس چې څه مو زړه اوغواړي، هم هغه شروع کړو، کله را ته د دې سوچ د پاره وخت هډو ميلاويږي نه چې زمونږ په زړه کښې چې کوم خواهش راځي، د دې په باره کښې د الله پاک او د هغه د خوږ محبوب صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  څه حُکم دے، په زړه کښې د راغلي دې خواهش په آخِرت کښې څه فائده هم شته که نه؟ چې زه په زړه کښې په راغلو د نفس په خواهشونو عمل اوکړم نو چرته په قبر او آخرت کښې ګير نه شم۔۔۔؟ داسې د غور او فِکر کولو عادت عام طور نه وي۔   

کامِل (پوره) ايمان والا څوک۔۔۔؟

الله پاک په قرآنِ کريم کښې فرمائي:

وَ مَنۡ اَضَلُّ  مِمَّنِ اتَّبَعَ ہَوٰىہُ بِغَیۡرِ ہُدًی مِّنَ اللّٰہِ ؕ  (پاره: 20، سورۀ قصص: 50)

ترجَمۀ کنزُ الايمان: او د هغه نه زيات بے لارې څوک دے کوم چې په خپل خواهش پسې روان شي د الله د هدايت نه بيل۔

رسولِ رحمت، شفيعِ اُمَّت صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  اوفرمائيل: لَا یُؤْمِنُ اَحَدُکُمْ حَتّٰی یَکُوْنَ ہَوَاہُ تَبِعًا لِمَا جِئْتُ بِہٖ په تاسو کښې څوک تر هغه وخته پورې (پوره) مؤمن نشي کيدے، تر څو پورې چې د هغه خواهشونه زما د راوړے شوي دين تابِع نشي۔ ^([2])