د هغه ټول ښه او بد عملونه بيان کړي۔ بنده به بيا عرض اوکړي: مولیٰ! دا خو هم هغه ژبه ده کومه چې اکثر ګناهونه کوي، دا خو هسې هم زما دښمنه ده، زما خلاف زما د دښمن ګواهي څنګه معتبره کيدے شي؟

اوس به الله پاک د بنده لاسونو ته حکم اوکړي: اِنْطِقَا بِمَافَعَلَ عَبْدِی يعني (اے د دې بنده لاسونو!) اووائيئ زما بنده څه څه عملونه کړي دي؟ د هغه لاسونه به هر څه رښتيا رښتيا اووائي۔ بنده به بيا عرض اوکړي: مولیٰ! دا دواړه لاسونه په شريکه يو ګواه دے، دويم ګواه لا اوس هم پاتې دے۔ الله پاک به د ده ښپو ته اوفرمائي: تاسو څه وائيئ؟ زما بنده چې کوم څه کړي دي، د هغې رښتونې ګواهي ورکړئ۔۔۔!! اوس به د ده ښپې هم د ده خلاف ګواهي ورکړي۔

اوس به د بنده ټولې غوښتنې اومنلے شي، د هغه په ګناهونو باندې به ګواهئ قائمې شوې وي نو هغه به حيران شي او د خپلو اندامونو رټلو سره به داسې وائي چې: اے زما اندامونو۔۔۔!! تاسو او زه خو يو يو، چې زه دوزخ ته ځم نو تاسو به راسره هم دوزخ ته ځئ، زه خو ستاسو د بچ کولو د پاره د خپل رَبّ په حُضُور کښې بيا بيا عَرض کووم او تاسو زما (يعني پخپله د خپل ځان) خلاف ګواهي ورکوئ؟ د هغه اندامونه (مثلاً لاسونه، ښپې وغيره) به وائي چې: مونږ د الله پاک په حکم باندې خبرې کوو، (الله پاک خو) هم هغه دے چې ټولو ته د خبرو کولو طاقت ورکوي۔

اوس خو به بنده ډير اوشرميږي، اوس به د ده سره د خلاصي څه لاره پاتې نه شي، هم داسې به فرښتو ته حکم اوشي: اے فرښتو! دا د ټولو په مخکښې دوزخ ته