خُدائے قَہّار ہے غضب پر، کُھلے ہیں بدکاریوں کے دفتر

بچا لو آ کر شفیعِ مَحْشَر تمہارا بندہ عذاب میں ہے^([1])

يوه بدي هم نشي پټيدے

حضرت لقمان حکيم رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه څوک چې د الله پاک يو نيک بنده دے، الله پاک هغوئي ته حکمت او دانائي ورکړې وه، هغوئي خپل ځوي ته نصيحت اوکړو، د کوم ذِکر چې په قرآنِ کريم کښې هم شته، هغوئي اوفرمائيل:

یٰبُنَیَّ اِنَّهَاۤ اِنْ تَكُ مِثْقَالَ حَبَّةٍ مِّنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ فِیْ صَخْرَةٍ اَوْ فِی السَّمٰوٰتِ اَوْ فِی الْاَرْضِ یَاْتِ بِهَا اللّٰهُؕ-اِنَّ اللّٰهَ لَطِیْفٌ خَبِیْرٌ(۱۶)

(پارہ:21،سورۂ لقمان:16)

ترجمۀ کنزُ الايمان: اے زما ځويه بدي که د اوري د دانې برابر وي بيا هم که هغه په کانړو په غرونو کښې يا په آسمانونو کښې يا په زمکه کښې چرته وي الله پاک به هغه هم راوړي بے شکه الله د هرې باريکئ پوهه لرونکے خبرداره دے۔

معلومه شوه، چې بدي که هر څومره وړه ولې نه وي او که هر څومره په پټه اوکړے شي، د قيامت په ورځ به الله پاک هغه بدي مخې ته راوړي، بے شکه الله پاک د