Book Name:Janwaron Par Reham Kijiye
څوک چې په جَمعه کښې وروستو شامل شي او د هغوئي بعضې رکعتونه پاتې وي، د هغوئي د پاره حکم دا دے چې هغوئي دې خپل باقي پاتې رکعتونه اوکړي او چې کله سلام اوګرځوي، هغه وخت دې تکبير اووائي، په هغوئي هم تکبير وئيل واجب دي.[1]
مُفَسِّرِ قرآن، حکيم الاُمّت حضرت مفتي احمد يار خان نعيمي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: تکبيرِ تشريق په اصل کښې د حضرت ابراهيم عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام، حضرت اسماعيل عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام او حضرت جبرائيل عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام د خبرو مجموعه ده. کله چې حضرت ابراهيم عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام د حضرت اسماعيل عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام په مرئ چاړه کيښوده، حضرت جبرائيل عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام ته الله پاک د جنتي ګَد حاضرولو حکم اوکړو، حضرت جبرائيلِ امين عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام ګَډ راويستو او په تيز آواز ئې دا اووئيل: اَللّٰہُ اَکْبَرُ اَللّٰہ ُ اَکْبَر، دې آواز اوريدلو سره حضرت ابراهيم عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام سر راپورته کړو، اوئې کتل، چې حضرت جبرائيلِ امين عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام جنتي ګَډ حاضروي، په دې حضرت ابراهيم عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام اولوستل: لَآ اِلٰہَ اِلَّا اللّٰہُ وَاللّٰہُ اَکْبَر. بيا د الله پاک په حکم د حضرت اسماعيل عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام ښپې پرانستے شوې او هغوئي ته د قربانئ قبليدو زيرے ورکړے شو نو حضرت اسماعيل عَـلَيْـهِ الـسَّـلَام اووئيل: اَللّٰہُ اَکْبَر وَلِلّٰہِ الْحَمْد.