د ذبيحه (حلالې) په حق کښې د رحم دِلئ بيان

خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! رسولِ اکرم، نورِ مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم يو اُصُول بيان کړو چې اِنَّ اللّٰہَ کَتَبَ الْاِحْسَان َعَلٰی کُلِّ شَیءٍ بيشکه الله پاک د هر څيز سره د اِحسان او ښيګړې حکم کړے دے. د دې اُصُول بيانولو نه پس هغوئي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم اوفرمائيل: وَ اِذَا ذَبَحْتُمْ فَاَحْسِنُوا الذِّبْحَ او کله چې تاسو حلالوئ نو په هغې کښې هم احسان او ښيګړه کوئ! وَلْيُحِدَّ اَحَدُكُمْ شَفْرَتَهٗ وَلْيُرِحْ ذَبِيحَتَهٗ پکار ده چې چاړه تيره کړئ! او خپلې ذبيحه (يعني څاروي) ته راحت اورسوئ! ^[1]

د حديث شريف په دې حِصّه کښې رسولِ رحمت، شفيعِ اُمّت صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم خاص طور د حلالولو په وخت په څاروي د رحم کولو حکم کړے دے. د حلالولو په وخت په څاروي رَحم څنګه کول دي؟ عُلَمائے کرامو د دې مختلف شکلونه بيان کړي دي.

(1): په زړه کښې د نرمئ ساتلو سره ذبحه کوئ!

امام شَعراني رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: (د حلالولو په وخت په څاروي د رحم کولو يو شکل دا دے چې کله) مونږه څاروے حلالوو، په هغه وخت کښې هم زمونږ په زړه کښې نرمي وي.^[2]