تازه کوونکے مدني ګل دے، هغه دا دے چې د حشر په ميدان کښې به شفاعت ډير خلق کوي. شفاعت کبریٰ زمونږ د خوږ آقا مکي مدني مصطفٰی صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د پاره خاص دے يعني د شفاعت د شروع کولو دروازه به حضورِ اکرم، نورِ مُجَسَّم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم  بيرته كوي، دې نه پس به نور نبيان هم شفاعت کوي، فرښتې به هم شفاعت کوي، عالمان به هم شفاعت کوي، شهيدان به هم شفاعت کوي، حاجيان به هم شفاعت کوي، با عمله حافظِ قرآن به هم شفاعت کوي.  

خو مدينې منورې ته د تلوونکي څه ښكلے شان دے، خوږ نبي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم اوفرمائيل: مَنْ زَارَ قَبْرِي وَجَبَتْ لَهُ شَفَاعَتِي يعني څوک چې زما د قبر زيارت اوکړي نو د هغوئي د پاره زما شفاعت واجب شو.^[1]

دلته لفظ شَفَاعَتِـى دے، د دې مطلب دا جوړيږي چې د روضے مبارکې د زيارت کوونکي شفاعت به عالمان نه کوي، فرښتې نه کوي، شهيدان نه کوي، حاجيان يا حافظان به نه کوي بلکه د هغوئي شفاعت به پخپله د نبيانو سردار، رسولِ خدا، احمدِ مجتبٰی صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم کوي.^[2]    

سُبْحٰنَ اللہ! دا هم لوئ سعادت دے چې حضورِ اکرم صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم