اوكړي: اے كعبې! سوال كوه ستا سوال به پوره كولے شي. بيا به كعبه شريفه د الله پاك په بارګاه كښې عرض اوكړي: اے الله پاكه! زما په ګاونډ كښې د دفن شوؤ مومنانو په حق كښې زما شفاعت قبول كړې. آواز به راشي: ما ستا درخواست قبول كړو (يعني ستا په ګاونډ كښې چې كوم مومنان دفن دي، د هغوئي ټولو په حق كښې ستا شفاعت قبول كړے شو) په مكه مكرمه كښې چې څومره مومنان دفن دي، هغه ټول به راپاڅولے شي، د هغوئي مخونه به سپين پړقيدونكي شي، هغه ټول به د احرام په حالت كښې د كعبې نه چاپيره راجمع شي او د ټولو په ژبه به يوه كلمه وي: لَبَّيْك اَللّٰھُمَّ لَبَّيْك (زه حاضر يم، يا الله! زه حاضر يم). 

      بيا به فرښتې كعبې شريفې ته اووائي: اے كعبې! ځه...!! اوس خو ستا سوال پوره شو. كعبه شريفه به اووائي: زه نه ځم تر څو پورې چې زما درخواست قبول نكړے شي. د اسماني فضا نه به يوه فرښته غږ اوكړي: اے كعبې! اوغواړه* تاته به درکولے شي. كعبه شريفه به عرض اوكړي: اے الله پاكه! ستا ګنهګاران بندګان كوم چې د لرې لرې نه په خاورو ككړ زما خوا ته راغلل* هغوئي خپل بچي او د كور كسان* خپلوان پريښودي وو* ستا فرمانبرداري ئې اوکړه او ستا په حكم باندې ئې عمل