شوه: چرته تلل غواړې؟ څه کار دې دے؟ اوئې وئيل: زه مسافر خانې ته راغلے يم* شپه تيرول غواړم۔  هغه ته اووئيلے شو دا مسافر خانه خو نه ده دا خو د شهزاده محل دے* هغه کَس اووئيل: ښه دا خو راته اووائيئ دا د چا محل دے؟ اووئيلے شو: د ابراهيم بن ادهم* اوپوښتلے شو: د ابراهيم بن ادهم نه مخکښې دلته څوک وو؟ اووئيلے شو د هغه پلار* د هغه نه مخکښې څوک وو؟ د هغه پلار* د هغه نه مخکښې څوک وو؟ د هغه پلار* نو اوئې وئيل: مسافر خانه هم دې ته وائي چې يو راشي بل لاړ شي دا مسافر خانه خو ده۔ حضرت ابراهيم بن ادهم   رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه   ټولې خبرې اوريدلې* دې خبرو اوريدو سره د هغه په زړه غټ اثر اوشو* هغوئي په هغه کَس پسې شاته شاته روان شو او اوئې پوښتل: وروره ته څوک ئې؟ هغه کَس جواب ورکړو: زه خضر يم او تا ستا د رَبّ په لار روانولو له راغلے يم ( يعني ته د دې کار د پاره پيدا شوے نه ئې* د شهزاده جوړيدو سره عيش او عشرت کښې* د رَبّ په نافرمانئ کښې* د رَبّ نه لرې پاتې کيدو سره د ژوند تيرولو د پاره نه ئې پيدا شوے* د کوم کار د پاره چې پيدا شوے ئې* زه تا په هغه کار د لګولو د پاره راغلے يم۔) حضرت ابراهيم بن ادهم   رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه   عرض اوکړو ټيک ده زه ستا سره تلل غواړم* ته چې راته کومه لار ښائي زه په هغه لار روانيږم خو زما د دنيا څه کارونه دي* زه شهزاده يم* مصروفيات مې دي* ډير کارونه مې دي* زه هغه کارونه سر ته رسووم بيا