Book Name:Talib e Ilm e Deen Par Karam Ho Gaya
خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! غور اوكړئ! د علمِ دين څومره اوچت شان دے چې علمائے كرامو ته به په ورځ د قيامت د عامو خلقو نه ډيرې اوچتې درجے ميلاؤ شي. حُجَّةُ الْاِسْلام اِمام محمد بِن محمد غزالي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: علم د كاميابئ بنياد او د دِين قطب دے.
د اعلٰـى حضرت والدِ محترم حضرت مولانا نقـي علـي خان رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: په دُنيا او آخرت كښې څه كمال د علمِ دين نه بغير نه شي حاصليدے تر دې پورې چې د علمِ دين نه بغير اِيمان هم ناقص پاتي كيږي. په دې وجه علمائے كرام فرمائي: اَلْعِلْمُ بَابُ اللّٰہِ الْاَقْرَب علم د الله پاك بارګاه ته د ټولو نه نزدې د رسيدلو دروازه ده، وَالْجَہْلُ اَعْظَمُ حِجَاب بَیْنَکَ وَ بَیْنَ اللّٰہ او جهالت ستا او د الله پاك په مينځ كښې د ټولو نه غټ حجاب دے (يعني پرده ده).
حضرت مولانا نقـي علـي خان رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه نور فرمائي: علم ژوند او جهالت مرګ دے.[1]