سُبْـحٰـنَ  الـلّٰـه! اے عاشِقانِ رسول! مونږ له پكار دي چې هِمَّت اوكړو، نفس سُستي راولي، شيطان وسوسه ور اچوي، دا دواړه زمونږه دُښمنان دي، د دوئي يوه [خبره] هم مه اورئ، د خپل خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په مبارك فرمان باندې نظر اوكړئ، علمِ دين زده كولو كښې مصروفه شئ، پريشانئ به راځي، مُشكلات به راځي، قرباني وركول هم در پيښيدے شي، خو څه خبره نه ده، اِنْ شَآءَ اللّٰہُ الْکَرِیْم! الله پاك به د غمونو او پريشانو نه درته خلاصے دركړي او د رزق انتِظام به د داسې ځائ نه اوكړئ، چرته چې د هغه ګمان هم نه وي.

د وخت حاكم د علمِ دين طالبانو نه مُعافـي اوغوښتله

     حضرت ابو الحسن فقيه رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: مونږه د مشهور مُحَدِّث حَسَن بِن سُفيان رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه په خدمت كښې اوسيدلو، يو ځل هغوئي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه اوفرمائيل: كله چې زما د علمِ دين زده كولو سره شوق پيدا شو، په هغه وخت كښې زه ځوان ووم، مونږه يو څو ملګري د علم حاصلولو د پاره مصر ته روان شو، اوس مونږه د اُستاذ صاحب لټون كولو، د ډير لټون نه پس مونږه د هغه زمانے ډير لوئ مُحَدِّث په خدمت كښې حاضر شو، هغوئي به مونږ ته هره ورځ احاديث ليكل.