Book Name:Shan e Ameer Hamza
حاضر شو، دلته د هغوئي دواړه اوښان مړه شو، د هغوئي سره خرچه هم ختمه شوه. لِهٰذا سخت پريشانه شو چې اوښان هم مړه شو، د بيرته تللو كرايه هم نشته، اوس به كور ته بيرته څنګه ځو؟ د دې پريشانئ په حالت كښې شيخ احمد دِمياطـي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د شيخ صَفِـىُّ الدِّين رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه په خدمت كښې حاضر شو او ټول صورتِ حال ئې عرض كړو، شيخ صَفِـىُّ الدِّين رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه اوفرمائيل: تاسو د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم تره مبارك حضرت اَميرِ حمزه رَضِیَ اللهُ عَنْهُ مزار مبارك ته حاضر شئ، هلته د قرآنِ كريم تلاوت اوكړئ او خپله پريشاني عرض كړئ!
شيخ احمد دِمياطـي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه په دې نصيحت باندې عمل اوكړو او د حضرت اَميرِ حمزه رَضِیَ اللهُ عَنْهُ مزار مبارك ته حاضر شو، هلته ئې د قرآنِ مجيد تلاوت اوكړو، بيا ئې د حضرت اَميرِ حمزه رَضِیَ اللهُ عَنْهُ په خدمت كښې خپله پريشاني عرض كړه. هلته د حاضرئ نه پس چې كله بيرته خپل قيام ګاه ته را اورسيدلو نو مور ئې ورته اووئيل: بچيه! يو كس ستا تپوس كولو.
دا ئې چې واوريدل نو شيخ احمد دِمياطـي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه مسجِدِ نَبَوي شريف ته حاضر شو، اوئې ليدل چې يو بارُعب او سپين ګيرے مُعَزَّز كس دے، هغوئي چې اوليدلو نو اوئې فرمائيل: شيخ احمد! مرحبا....!! شيخ احمد رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: زه زر ورنِزدې شوم د هغوئي لاس مې ښكل كړل. هغوئي