Book Name:Ala Hazrat Aik Peer-e-Kamil
څوك چې صاحِبِ مال وي (او د زكوٰة فرض كيدلو نور شرائط اوموندلے شي نو) زكوٰة دې وركړي، د څومره كالو ئې نه وي وركړي، نو فورًا حساب كولو سره ادا كړئ، د كال پوره كيدلو نه پس ناوخته كول ګناه ده، لِهٰذا د كال د شروع شروع نه وركوئ، د كال پوره كيدو باندې حساب اوكړئ، كه پوره ادا شي نو بهتره، ګنې څومره باقي وي، نو فورًا دې ادا كړي او كه زيات ادا شي (يعني څومره چې زكوٰة جوړيدو د هغې نه زيات مال د الله پاك په لاره كښې د زكوٰة په نِيَّت وركړے وي نو هغه همره رقم) د راروان كال د هغې نه كټ كړئ. الله پاك د چا نيك كار نه ضائع كوي.
په صاحِبِ استِطاعت [يعني څوك چې بيتُ الله شريف د تللو طاقت لري په هغه] باندې حج فرض دے، الله پاك د دې فرضيت بيان كړے دے فرمائي:
وَ مَنْ كَفَرَ فَاِنَّ اللّٰهَ غَنِیٌّ عَنِ الْعٰلَمِیْنَ(۹۷) (پارہ:4،سورۂ ال عمران:97)
[مفهوم] ترجمۂ کَنْز الايمان: او څوك چې مُنكِر شو نو الله د ټول جهان نه بے پرواه دے.
زمونږ خوږ نبـي، رسولِ هاشمي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم حج پريښودونكو