Book Name:Shan e Ali Bazban e Nabi
اے عاشِقانِ رسول! د سبق نه ډكه دې واقعه كښې زمونږ د پاره د زده كولو ډير مدني ګلونه دي. د ټولو نه وړومبے خو دا اوګورئ چې حضرت عَلِـىُّ المُرتَضٰى رَضِیَ اللهُ عَنْهُ څومره عاجزي كوونكے وو، هغوئي اَمِیْرُ الْمُؤْمِنِیْن دے، د مسلمانانو خليفه دے، د دې باوُجود د عامو خلقو په شان به ئې بغير د پروټوكول نه بازار ته تشريف وړلو، بيا په دې خبره هم غور اوكړئ چې هغه كس په لاعلمئ کښې هغوئي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ ته مَعَاذَ الله! دِيکه وركړه، دا د بے ادبئ طريقه وه په دې باندې هغوئي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ هغه كس ته څه سزا ورنكړه.
د مولٰـى علـي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ عاجزي او اِنكساري
سُبْـحٰـنَ الـلّٰـه! الله پاك دې مونږ ته هم د عاجزئ او انكسارئ دولت رانصيب كړي. د حضرت علـي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ په باره كښې رواياتو كښې دي چې هغوئي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ به په خپل دورِ خلافت كښې د اَمِیْرُ الْمُؤْمِنِیْن كيدو باوُجود بازار ته تشريف وړلو، هلته كه به د چا نه څه څيز اوغورزيدلو نو پخپله به ئې را اوچتولو او [د هغې مالِك ته به ئې] وركولو، كه د چا به لاره هيره شوه نو هغه ته به ئې لاره ښودله، كه چا به دروند سامان وړلو نو د سامان په اوچتولو كښې به ئې د هغه مدد كولو.[1]
كاش! مونږه هم عاجزي اختيار كړو، که منصب، عهده ميلاؤ شي، مالداره شو نو د دې دا مطلب نه دے چې مونږه په تَكَبُّر كښې اخته شو،