Book Name:Shan e Ali Bazban e Nabi
* خوراك، څښاك يا جِماع كولو سره روژه ماتيږي هله چې روژه دار كيدل ورته ياد وي. (بهارشريعت ج ١، ص ٩٨٥)
* چيلم، سِګار[1]، سِګريټ، چُرَټ[2] وغيره څښلو سره هُم روژه ماتيږي، اګر كه په خپل خيال كښې حلق ته لوګے نه رسوي. (ايضاً ص٩٨٦)
* غاښونو نه وينه اُووتله او حلق نه ښكته لاړه او وِينه د لاړو نه زياته وه يا برابره وه يا ترينه كمه وه خو د هغې خوند په حلق كښې محسوس شو نو روژه ماته شوه او كه كمه وه او مزه ئې هُم په حلق كښې محسوس نه شوه نو روژه ماته نه شوه. (ايضاً ص٤٢٢)
* خُله وينځلو كښې ئې بے اِراده اوبه د حلق نه ښكته لاړې يا ئې پوزې ته اوبه خيژولې او دِماغو ته اوختلې، روژه ماته شوه خو كه روژه دار كيدل ترينه هير وو نو نه به ماتيږي اګر كه قصداً (يعني اِرادتاً) وي. *هُم دغسې كه د روژه دار طرف ته چا څه څيز ور ويشتلو او حلق ته ئې لاړو نو روژه ئې ماته شوه. (عالمګيرى ج١، ص٢٠٢)
*په خُله كښې ئې رنګين مزے وغيره واچوو چې په هغې ئې لاړې رنګينې شوې، بيا ئې لاړې تيرې كړې روژه ماته شوه. (ايضاً)