سخت ويروونكے منظر اوليدلو او زه د سختې تندې نه پخپله بے تابه شوم، په څه طريقه مې د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم حوض مبارك ته ځان اورسولو. هلته خلفائے راشدين يعني حضرت ابُوبكر صِدِّيق، عمر فاروق، عثمانِ غَنِّـي او حضرت علـى عَلَيْهِمُ الرِّضْوان  موجود وو او په خلقو ئې اوبه څښلې. زه د حضرت علـى رَضِیَ اللهُ عَنْهُ  په خدمت كښې حاضر شوم، ځكه چې زما په هغوئي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ باندې ډير ناز وو، ما د هغوئي سره ډير محبت كولو او د دريو واړو خلفاؤ عَلَيْهِمُ الرِّضْوان نه مې حضرت علـي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ افضل ګنړلو، خو دا څه اوشو! حضرت علـى رَضِیَ اللهُ عَنْهُ  زما نه مخ واړولو! زه ډير تږے شوے ووم زه په نمبر نمبر د هغه درې واړو خلفاؤ په خدمت كښې هم حاضر شوم، هر يو زما نه مخ واړولو، په دې كښې زما نظر د مدينې په جانان، صاحبِ كوثر صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم باندې پريوتلو، زه د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په بارګاهِ اَنور كښې حاضر شوم، عرض مې اوكړو: مولا علـي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ په ما باندې اوبه اُو نه څښلې او خپل مخ ئې رانه واړلو، ارشاد اوشو: هغه څنګه په تاسو اوبه اوڅښې! ته خو زما د صحابؤ عَلَيْهِمُ الرِّضْوان سره بغض ساتې! د دې په اوريدلو ما ته د خپلې عقيدې غلط كيدو يقين اوشو او ما په ډيره پښيمانتيا سره د تاجدارِ رسالَت صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په لاس مبارك رښتينې توبه اوكړه، سركارِ عالي وقار صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم ما ته يوه پياله را عطا كړه كومه چې ما اوڅښله، بيا زما سترګې اوغړيدلې. اَلْـحَـمْـدُ لِلّٰہ! د كله نه چې ما د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم د لاسو مباركو نه پيالئ څښلې ده، زه بالكل نه تږے كيږم. د دې خوب نه پس ما د