Book Name:Shan e Ali Bazban e Nabi
مشهور مُفسّرِ قرآن، حكيمُ الاُمَّت حضرت مفتی احمد یار خان نعيمي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه د دې حديثِ پاك په شرح كښې فرمائي:د علـي محبت د اِيمان اصل دے. آؤ! په محبت كښې ناجائزه زيات والے (يعني د حد نه وتل) بد دي خو د علـي دُښمني په اصل كښې حرامه بلكه كفر دے.[1]
اے عاشِقانِ رسول! معلومه شوه چې د حضرت عَلِـىُّ المُرتَضٰى رَضِیَ اللهُ عَنْهُ هغه محبت كوم چې د شريعت حدونه ماتوي، دا محبت خلاصے وركوونكے نه دے، نه دا د اِيمان علامت دے بلكه دا خو په هلاكت كښې اچوونكے محبت دے. آؤ! د حضرت عَلِـىُّ المُرتَضٰى شيرِ خُدا رَضِیَ اللهُ عَنْهُ هغه محبت چې د شريعت په حد كښې اوكړے شي، دا رښتينے محبت دے، هم دا محبت خلاصے وركوونكے هم دے او هم دا هغه د علـي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ محبت دے كوم چې د اِيمان علامت ګرځولے شوے دے.
اوس په ذِهن كښې سُوال راځي چې د حضرت علـي رَضِیَ اللهُ عَنْهُ رښتينے محبت كوم يو دے؟ د دې پيژندګلو څه ده؟ په دې حوالے سره عُلمائے كرامو د محبتِ علـى يو څو تقاضے او علامتونه ليكلي دي، په هغې كښې دوه دا دي:
(1) د محبّتِ علـی وړومبئ تقاضا
د محبتِ علـى وړومبئ تقاضا يا نخښه دا ده چې د حضرت علـى رَضِیَ اللهُ عَنْهُ د محبت سره سره د نورو صحابۀ كرامو رَضِیَ اللهُ عَنْهُم محبت هم په زړه