په دې حديثِ قُدسي كښې الله پاك روژه خپل ځان طرف ته منسوب كړي ده، حالانكه لمُونځ هم د الله پاك د پاره دے، حج، زكوٰة او ټول عبادتونه د الله پاك د پاره دي خو الله پاك خاص د روژے په باره كښې فرمائيلي دي چې روژه زما د پاره ده. حُجَّةُ الاسلام اِمام محمد غزالي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: د روژے خاص كولو دوه حكمتونه دي:  (1) روژه د عمل نه (يعني د خوراك څښاك وغيره نه) د منع كيدو نوم دے او دا ذاتي طور پټ عمل دے چې نه ښكاري، او نور عبادتونه خلقو ته ښكاري، روژه داسې خاص عبادت دے چې صرف الله پاك ئې ويني، يعني اِخلاص چې د هرې نيكئ اصل دے، دا په روژه [نيولو] كښې زيات وي، ځكه ئې اوفرمائيل: اَلصَّوْمُ لِیْ  (يعني روژه زما د پاره ده). (2) اِمام محمد غزالي رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه نور فرمائي: روژه د الله پاک دُښمن يعني شيطان باندې د غلبه موندلو ذريعه ده، ځكه چې شيطان د نفساني خواهشاتو په ذريعه په انسان حمله كوي (لِهٰذا شيطاني خواهشات چې څومره زيات وي، شيطان په بنده باندې هغه همره زياته حمله كوي، كه مونږه په نفساني خواهشاتو كمولو كښې كامياب شو نو د شيطان لارې بندولے شو)۔ او نفساني خواهشات د خوراك څښاك سره حاصليږي (كه مونږه په خوراك څښاك كښې كمے اوكړو نو د دې په بركت به نفساني خواهشات هم كم شي او د شيطان لاره به هم بنده شي). ^[1] د الله پاك خوږ حبيب صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم فرمائي: بيشكه شيطان په انسان كښې د وينې په شان منډې وهي [يعني تيز تيز پکښې ګرځي] پس د لوږې په ذريعه د هغه لارې تنګې كړئ. ^[2]