مونږ ته جذبات ولے راكړے شوي دي....؟

      په اصل كښې زمونږ چې كوم جذبات دي، مثلاً خوشحالي، غم، غُصَّه، بيزاري، محبت او مينه وغيره هر څو قسمه جذبات چې دي، دا مونږ له د فيصله كولو د پاره نه دي راكړے شوي،  دا جذبات مونږ له د تَعَلُّق ساتلو د پاره راكړے شوي دي، مونږه په دې دُنيا كښې چې څه كوو، د دې د پاره مونږ ته د دوو څيزونو ضرورت راځي: (1) د كار كولو فيصله (2) د هغه كار سره تَعَلُّق. مثلاً په جمات كښې اذان اوشو، اوس مونږ له لمُونځ ادا كول دي، نو اوَّل به مونږه په زړه كښې فيصله کوو چې د لمَانځه وخت شوے دے، لمَانځه له لاړ شه! د دې فيصلے كولو نه پس دويم كار په دې فيصله باندې عمل كول دي يعنې لمَانځه د پاره تلل دي، جمات ته رسيدل دي، د دې كار د پاره ضروري دي چې زمونږ د خپلې فيصلے سره مضبوط تَعَلُّق وي، فرض كړئ كه زمونږه د خپلې فيصلے سره مضبوط تَعَلُّق نه وي نو كيدے شي چې مونږ لمَانځه له روان يُو او په لاره كښې راته يو بد دوست ميلاؤ شي او مونږه د هغه په خبرو كښې لمُونځ قضا كړو يا شيطان زمونږ په زړه كښې وسوسه واچوي او مونږه خپله فيصله بدله كړو. لِهٰذا د فيصلے كولو نه پس، هغه كار باندې د عمل كولو د پاره د هغه كار سره مضبوط تَعَلُّق ساتل هم ضروري دي.

    دا دويم څيز يعنې د خپلو فيصلو، كارونو، دِين، قُرآن، سُنَّت، خپلوانو، مور و پلار، اولاد وغيره سره مضبوط تَعَلُّق ساتل، د دې د پاره الله پاك مونږ له جذبات راكړي دي. اوګورئ! الله پاك مونږ له غوږونه د اوريدلو د پاره راكړي دي، مونږه د غوږونو په ذريعه بوئ كول نه شو كولے، د بوئيولو د پاره پوزه ده، په دې ليدل نه شو كولے، سترګې