خوږو او محترمو اسلامي ورونړو! د دې آيت نه يوه خبره دا معلومه شوه چې په آخرت كښې د نجات د پاره څنګه چې نيكئ ضروري دي، دغه شان خپلې نيكئ د رياكارئ د بربادئ نه بچ كول هم ضروري دي. دويمه دا خبره ډيره قابِلِ غور ده چې په دې آيت كښې د رياكارئ د پاره لفظِ ”شِرك“ استعمال شوے دے، په دې كښې د رياكارئ د خطرے طرف ته اشاره ده چې رياكاري ګناه ده خو دا ګناه د شِرك سره مشابَهَت لري.

    حضرت عُبادَه رَحْمَةُ اللهِ عَلَيْه فرمائي: يوه ورځ زه د صحابئ رسول حضرت شَدَّاد بِن اَوس  رَضِیَ الله عَنْهُ په خدمت كښې حاضر شوم، هغوئي په مُصَلّٰـى باندې ناست وو او ژړل ئې، ما عرض اوكړو: جناب...! كوم څيز تاسو اوژړولئ؟ حضرت شَدَّاد بِن اَوس رَضِیَ الله عَنْهُ اوفرمائيل: يو حديث كوم چې ما د رَسُولُ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم نه اوريدلے وو. بيا هغوئي رَضِیَ الله عَنْهُ هغه حديثِ پاك داسې بيان كړو چې: يوه ورځ ما د خپل آخري نبـي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په مخ مبارك باندې د پريشانئ آثار اوليدل نو عرض مې اوكړو: يَـا رَسُولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! زما مور او پلار دِ په تاسو قُربان  وي....! دا د پريشانئ آثار د ولے دي؟

    (اَللهُ اَکْبَر!) غمژن آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم اوفرمائىل: يوه مُعامَله ده چې د هغې په وجه زه د خپل اُمَّت مُتَعَلِّق ويره لرم. حضرت شَدَّاد بِن اَوس رَضِیَ الله عَنْهُ فرمائي: ما ترينه تپوس اوكړو: يَـا رَسُولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! هغه څه مُعامَله ده؟ اوئې فرمائيل: شِرك او پټ خواهش. ما عرض اوكړو: يَـا رَسُولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! آيا ستاسو اُمَّت به په شِرك كښې اخته كيږي؟ نو خوږ آقا اوفرمائيل: اے شَدَّاده! زما اُمَّت به د لمَر، سپوږمئ او كانړو عبادت نه كوي خو زما اُمَّت به په خپلو اعمالو كښې رياکاري كول شروع