صُفَّه باندے روټئ اوخوري او په هغوئي دِ مال خرچ كوي. په هغوئي كښے د بعضو د خرچ كفيل پخپله خوږ نبي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم وو. (مِراٰةُ الْمَنَاجِيح ج ٧  ص ٣٥)

      چنانچه هغه اويا (70) صحابۀ كرام عَـلَيْهِمُ الرِّضْوَان چه هغوئي بهترين قاريان هُم وو، هغوئي به د ورځے لرګي راجمع كول، هغه به ئے خرڅ كړل او د هغے نه حاصل شوي رقم باندے به ئے اَصحابِ صُفَّه (چه د دين حاصلولو طَلَبه وو، د هغوئي) د پاره خوارك تيارولو او په هغوئي به ئے خوړلو او شپه به ئے په عبادت كښے تيروله. (مِراٰةُ الْمَنَاجِيح ج 2 ص 284)

د اصحابِ صُفَّه علمِ دِين زده كول

    اے عاشِقانِ رسول! د الله پاك آخري نبـي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم به اصحابِ صُفَّه د خپل ځان سره په طعام خوړلو كښې د شريك كولو كوشش فرمائيلو. د دې حُسنِ سُلوك بنيادي وجه دا وه چې اصحابِ صُفَّه به عِلمِ دين زده كولو، هغوئي به په مسجدِ نَبَوي كښې اوسيدل او د خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم نه به ئې علم حاصلولو، په ډيرو روايتونو كښې د هغوئي  علم زده او نورو ته ورزده كولو ذِكر ميلاويږي.

د آقا په دِيني طلبه باندې خرچ كول

    خوږو او محترمو اسلامي ورونړو!اصحابِ صُفَّه به علمِ دين زده كولو ځكه به خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم پخپله هم په هغوئي خرچ كولو او نورو ته به ئې هم د دې ترغيب وركولو، داسې نه وو چې خوږ آقا صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم به صرف په اصحابِ صُفَّه خرچ كولو،