هر قِسم مشكل راشي د دُعا والا وسله استعمالول هيڅ كله مه هيروئ او ياد لرئ! دُعا كول صرف د نيكو خلقو سره خاص نه دي، بلكه الله پاك د هر چا دُعا قبلوي، دُعا خو پخپله عبادت دے، حديثِ پاك كښې دي: اَلدُّعَاءُ مُخُّ الْعِبَادَۃِ ^([1]) دُعا د عبادت مَغَز [يعني زَړے] دے. هر يو له دُعا كول پكار دي. په دُعا كښې د الله پاك په بارګاه كښې د نيكو خلقو وسيله وراندې كوئ نو دُعا به مو زر قبليږي. په يو حديثِ پاك كښې راغلي دي: يو نابينا صحابي رَضِیَ الله عَنْه د خوږ نبـي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم په خدمت كښې حاضر شو او بِينائي ئې اوغوښتله، غمخوار نبـي، رَسُولِ هاشمي صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم هغوئي ته صلٰوۃ حاجت [يعني د حاجت لمُونځ] او دُعا زده كړه، هغوئي جمات ته لاړلو، لمُونځ ئې ادا كړو، دُعا ئې اوكړه، لږ ساعت پس ئې سترګې داسې روښانه شوې لکه كله چې هډو نابينا شوے نه وو. ^([2])

     هغه لمُونځ او دُعا دا دي، واورئ! او په مشكلاتو كښې د لوستلو نيت اوكړئ: تازه اودس اوكړئ، دوه ركعته نفل ادا كړئ، د سلام نه پس داسې دُعا اوكړئ: اَللّٰہُمَّ اِنِّی اَسْئَلُکَ وَاَتَوَجَّہُ اِلَیْکَ بِنَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّمَ نَبِیِّ الرَّحْمَۃِ، یَارَسُوْلَ اللّٰہِ! اِنِّیْ اَتَوَجَّہُ بِکَ اِلیٰ رَبِّیْ فَیَقْضِیْ حَاجَتِیْ  اے الله!زه ستا نه سُوال كووم او د خپل نبـي محمد صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم كوم چې نبئ رَحمت دے، د هغوئي په وسيله ستا طرف ته مُتَوَجِّه كيږم. يارَسُولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّم! زه ستاسو په وسيله الله پاك طرف ته مُتَوَجِّه كيږم چې زما حاجت پورا كړي. ^([3])